Ήταν μια μέρα όμορφη,
μια Κυριακή του Μάη,
που το Φοινίκι, ξύπνησαν
φωνές,τραγούδια, γέλια!

Αχολογήσαν τα βουνά,
τα δέντρα ξαφνιαστήκαν
κι οι πεθαμένοι ξύπνησαν,
ν’αφουγκραστούν τον κόσμο!

Μες στην πλατεία του χωριού,
πολλοί ‘ναι μαζεμένοι
κι ο πλάτανος θροΐζοντας,
κοιτάει κι αναρωτιέται!

΄ Μα τάχατες τί γίνεται;
Σαν τί χαρά είναι τούτη;
Γέμισε κόσμο το χωριό,
βοούν τα καλντερίμια!

Γέλια, φωνές και μουσικές,
κόσμος π’ ανηφορίζει!
οι ‘ξώπορτες κι οι καμάρες τους,
χαμογελούν κι εκείνες!

Έβγαλαν και κεράσματα,
τον κόσμο να κεράσουν!
Φιλόξενο είναι το χωριό,
τιμά τον μουσαφίρη!

Τί όμορφη εκδήλωση!
Μπράβο σ’ όσους την στήσαν!
Αυτό , είναι πολιτισμός
κι άλλοι να το τολμήσουν!

9 -5 -2022
Ελένη Κύρκου Σαφάκα