Γράφει ο Άλκης Φάτσιος

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ
ΘΥΜΑ, Ο ΑΠΛΟΣ ΛΑΟΣ…
ΘΥΜΑ, Ο ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ…
ΘΥΤΗΣ, ΤΟ ΠΑΝΑΘΛΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ…
ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ…
ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ…

Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος, στοιχειωδώς νοήμων, έντιμος και αξιοπρεπής, που δεν αποδέχεται την παραπάνω αλήθεια ;;; Φυσικά δεν αναφέρομαι ούτε στους σιχαμερούς, βασικούς εκπροσώπους αυτού του συστήματος, που η σκέψη τους και μόνο, και κύρια οι πρακτικές τους, δημιουργούν, τουλάχιστον στον γράφοντα, ακατάσχετες εμετικές τάσεις, ούτε στα ασπόνδυλα μαλάκια που καμώνονται τάχα μου, τους ‘’έγκυρους δημοσιογράφους’’, που στο άκουσμά τους στα ΜΜΕ, και ο ίδιος ο Γκαίμπελς ( υπουργός ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ του Χίτλερ ) θα ωχριούσε, και φυσικά δεν αναφέρομαι ούτε σε εκπροσώπους των άλλων θεσμών που ευρίσκονται σε αγαστή συνεργασία, και διατεταγμένη υπηρεσία με τους παραπάνω …

Κοινό γνώρισμα όλων αυτών, η ευλύγιστη ΜΕΣΗ, τα ΕΥΛΥΓΙΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ, αλλά και η μοναδική τους ικανότητα, να ΕΡΠΟΥΝ, να ΣΕΡΝΟΝΤΑΙ κυριολεκτικά και να ΓΛΕΙΦΟΥΝ προς πάσα κατεύθυνση, και πάντα προς ΙΔΙΟΝ ΟΦΕΛΟΣ, στερούμενοι κάθε ίχνους ηθικής και αξιοπρέπειας και φυσικά εντιμότητας …

Οι καθημερινές διαδηλώσεις, μας ΔΕΙΧΝΟΥΝ τον δρόμο, πρέπει να συνεχιστούν, να συνεχίσουμε να είμαστε στους δρόμους, δηλ. να είναι καθημερινές αλλά και με σαφή κλιμάκωση, τόσο στα μέσα, όσο και στους στόχους. Εννοείται βεβαίως, ότι για τον γράφοντα, γνωστό αυτό, μακροπρόθεσμος και στρατηγικός στόχος, δεν μπορεί να είναι άλλος, από την ΑΝΑΤΡΟΠΗ αυτού του καρκινώματος που λέγεται ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, και βεβαίως όχι μόνο εξʹ αιτίας του εγκλήματος των Τεμπών …

Σαν μια πρώτη μου σκέψη, μια προϋπόθεση θα έλεγα, για να πάμε παρακάτω στα μέσα και στους στόχους, είναι να συνειδητοποιήσουμε, ότι γι’ αυτό το ΕΓΚΛΗΜΑ, στις διάφορες συγκεντρώσεις, πορείες κ.λ.π., δεν αρκεί να ζητάμε, υπό την μορφή συνθήματος, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, αλλά πρώτα και κύρια να ζητάμε την ΤΙΜΩΡΙΑ … Να ζητάμε να υπάρχει ΤΙΜΩΡΙΑ … Να επιδιώξουμε με ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ, (άλλωστε δεν ΜΠΟΡΕΙ να υπάρξει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, χωρίς ΤΙΜΩΡΙΑ υπαιτίων…) να ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ, οι υπαίτιοι και κύρια οι πραγματικοί υπαίτιοι, δηλ. οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ, όποιοι και όπου και αν είναι… ΕΠΙΜΕΝΩ να ομιλώ περί ΤΙΜΩΡΙΑΣ, χωρίς να μου διαφεύγει το γεγονός, ως νομικός, ότι το ΑΘΛΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, φρόντισε, με τον περιβόητο Νόμο του ΕΥ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ‘’ περί ευθύνης Υπουργών ‘’ ( στην ουσία τον νόμο περί απαλλαγής Υπουργών ..), να αναζητούνται ευθύνες-
̶ και κάτω από μύριες όσες απαγορευτικές σχεδόν προϋποθέσεις … ̶ ΜΟΝΟ για Υπουργούς ή αναπληρωτές τους, της εν ενεργεία Κυβέρνησης … Η ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ και η ΝΤΡΟΠΗ του πολιτικού συστήματος, περισσεύει …

ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ, όλων αυτών που χρόνια τώρα καμώνονται ότι κυβερνάνε, με γνώμονα δήθεν, το συμφέρον του λαού …

ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ, όλων αυτών που χρόνια τώρα, συγκάλυπταν, ή αν κρίνουμε ότι και τώρα συγκαλύπτουν, κάθε παράλειψη ή πράξη αναφορικά με τα καθήκοντά τους, και που σχέση θα είχε ή έχει με την ασφάλεια του επιβατικού κοινού.

ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ, όλων εκείνων, θεσμικών ή μη, που είτε στο παρελθόν είτε τώρα, θα κληθούν να κρίνουν αίτια και αιτίους, και θα προχωρήσουν σε πράξεις και αποφάσεις ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ των ΥΠΑΙΤΙΩΝ …

ΠΡΟΣ ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ, έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τα παραπάνω αναφερόμενα περί ΤΙΜΩΡΙΑΣ, είναι χρήσιμο να αναφέρω :

1) Στην Χώρα μας, σε όλα τα ανώτερα και ανώτατα πολιτικά επίπεδα, αλλά και στις παρυφές αυτών ( π.χ. Αστυνομία κ.λ.π ) καλλιεργήθηκε και ισχύει η λεγόμενη ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ, δηλ.’’ είμαι Υπουργός, υφυπουργός, βουλευτής, αστυνομικός κ.λ.π, κάνω ότι θέλω, και ΚΑΝΕΊΣ δεν με πειράζει…‘’

Συνεπώς πρέπει να ΣΠΑΣΟΥΜΕ, να ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ αν θέλετε, αυτό το άβατο, αυτό το απυρόβλητο των ανθρώπων του συστήματος, όταν αυτοί παρανομούν, όταν αυτοί εγκληματούν. Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΌΦΑΣΗ χρειάζεται… όσο για τους τρόπους, θα τους βρούμε … και πάλι εμείς…

2) Είναι ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ως έννοια. Είναι ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ως θεσμός, και είναι ένα τελείως ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ θέμα, η ΤΙΜΩΡΙΑ …

Δηλ. η τελευταία ( ΤΙΜΩΡΙΑ ) δεν είναι κατʹανάγκην απότοκος της Δικαιοσύνης, είτε αυτή θεωρηθεί ως έννοια είτε ως θεσμός… Σε κάθε περίπτωση : Ας μη ξεχνούμε …

Η επιβολή ΤΙΜΩΡΙΑΣ εν τέλει, αλλά και η ΣΥΝΕΧΙΣΗ των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, των ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ, πρέπει να είναι – ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ – δική μας ΑΠΟΦΑΣΗ, απόφαση των ΠΟΛΛΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, οργανωμένων και κινουμένων ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ, και με τέτοιον τρόπο εκδηλούμενη η ως άνω απόφαση, που να προσομοιάζει σε ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΔΙΚΗ τους, δική μας ( ΠΟΛΙΤΩΝ ), ΘΕΣΜΙΚΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ …

Στο σημείο αυτό, πόσο επίκαιροι μου ακούγονται οι στίχοι του Χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούντα, ένας εκ των κορυφαίων ποιητών του 20ου αιώνα, σε μετάφραση Δανάης Στρατηγοπούλου, από το Canto General, που μελοποίησε ο Χρήστος Λεοντής, και απέδωσε ο εκπληκτικός Νίκος Ξυλούρης με τίτλο ‘’ Οι νεκροί της Πλατείας ‘’… Οι αναλογίες για αξίωση ΤΙΜΩΡΙΑΣ των πάσης φύσεως ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ, καίριες και καταλυτικές … Ένα μικρό δείγμα :

« Αυτών που προχώρησαν ως ετούτο το ΕΓΚΛΗΜΑ ..