«Η πιο πειστική απάντηση ότι η δικαιοσύνη δεν διάγει τις καλύτερες στιγμές της, ενδεικτικό της αφόρητης κακοδαιμονίας που μαστίζει τη λειτουργία της, είναι η πάγια και δοκιμασμένη τακτική όλων των διεφθαρμένων του τόπου όταν καταγγέλλονται και συλλαμβάνονται για περιπτώσεις χειροπιαστής κακουργηματικής δράσης, ακόμα και αν πρόκειται για σκάνδαλο μεγατόνων. Τι κι αν βοούν εις βάρος τους τα πραγματικά περιστατικά; Τι κι αν τα αποδεικτικά στοιχεία είναι συντριπτικά; Με μια ηχηρή και αυθάδη αντίδραση απτόητοι διακηρύσσουν την πάλλευκη αθωότητα τους και έμπλεοι ιερής αγανάκτησης καταγγέλλουν τους λασπολόγους, διαβεβαιώνουν ότι ήδη έδωσαν εντολή να καταμηνυθούν όσοι εξύφαναν την σκευωρία και δηλώνουν μετά πάσης επισημότητας ότι έχουν πλήρη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη…
Από πού πηγάζει τόση αναισχυντία; Τι εκκόλαψε αυτήν την ασύνορη υποκρισία και τι θρέφει αυτόν τον χονδροειδή εφησυχασμό; Η πλούσια νομολογία… Κανείς από τους ομόφρονες, ομότεχνους και ομοτράπεζους που προηγήθηκαν «δεν πλήρωσε». Το προστατευτικό περιβάλλον που έχει δομηθεί μπορεί να εγγυηθεί απόλυτα την ατιμωρησία τους».
Αφορμή για τον στιγματικό σχολιασμό του ως άνω κειμένου που περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου υπό τον τίτλο «Στη Φλεγομένη και μη καιομένη βάτο της Δικαιοσύνης» απετέλεσε η προκλητική και επονείδιστη απαλλαγή του άλλοτε Υπ. Εθνικής Άμυνας (Γ.Π.), σε παρωδία δίκης που διήρκησε 20 χρόνια και που χαιρετίστηκε αναίσχυντα από τον ίδιο ως… νίκη της Δικαιοσύνης!
Στη ρυπαρή αυτή υπόθεση, που ευλόγως παραπέμπει συνειρμικά στον αλήστου μνήμης «ομότεχνό» του Άκη Τσοχατζόπουλο, σημειώθηκαν σημεία και τέρατα, «πράγματα για να φοβηθείς μαζί και να γελάσεις» για να θυμηθούμε έναν ακέραιο και ασυμβίβαστο εισαγγελικό λειτουργό, τον Σπύρο Κανίνια, χωρίς επ’ ουδενί να λησμονούμε και τον επίσης εξαίρετο και γενναίο εισαγγελέα Αλέξανδρο Σπηλιώτη, που στη διεξαχθείσα «δίκη» στην αγόρευσή του κατακεραύνωσε τον κατηγορούμενο και πρότεινε την ενοχή του.
Ιχνηλατώντας την μακροτάτη δικαστική διαδρομή της δίκης, πρέπει να επισημάνουμε ότι η υπόθεση ήλθε στο φως της δημοσιότητας εν έτει 2003, όταν ο άλλοτε ΥπΕΘΑ κατηγορήθηκε μαζί με τη σύζυγό του (Στ.Κ.) και έναν φίλο του (Α.Μπ.) που συνέδραμε την όλη επιχείρηση ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, για δωροληψία, ήτοι χρηματισμό ύψους 2,5 εκατ. Ευρώ για την αγορά-εκσυγχρονισμό 6 φρεγατών στο πολεμικό ναυτικό.
Ως ήταν επόμενο, λειτούργησε για μια ακόμα φορά στις υποθέσεις με μεγαλόσχημους κατηγορουμένους, όχι ο νόμος… της αφθαρσίας της ύλης, αλλά της ατιμωρησίας όλων των όπου γης διεφθαρμένων του πλανήτη.
Απολογούμενοι ο Γ.Π., η σύζυγός του και ο φίλος του εκρίθησαν προσωρινά κρατούμενοι και παρέμειναν υπόδικοι στη φυλακή 17 ολόκληρους μήνες, λίγο πριν λήξει το 18μηνο που παρ’ ημίν ορίζεται ως το απώτερο όριο προσωρινής κράτησης. Ακολούθως εσήμανε «σιωπητήριο» και η υπόθεση επωάσθη για διάστημα εγγύς της 20ετίας και οι 3 κατηγορούμενοι προσήχθησαν στο δικαστήριο λίγο πριν εκπνεύσει ο χρόνος αρχειοθέτησής της γιατί δεν είχαν καθαρογραφεί ακόμα τα πρακτικά της «δίκης» (!!!)…
Ο απόλυτος ευτελισμός της δικαιοσύνης, ηχηρή και απροκάλυπτη αρνησιδικία. Μια αλλοπρόσαλλη και περισσότερο «ένοχη» απ’ όσο δείχνει απαλλακτική απόφαση.
Όπως είχε γραφτεί στον αθηναϊκό τύπο (άρθρ. του Κων/νου Στούπα με τον εύγλωττο συμβολισμό «Γιάννο μου το μαντήλι σου τι το ’χεις λερωμένο») ο Γ.Π. αμέσως μετά την «επεισοδιακή» απαλλαγή του προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Αποδέχομαι με συγκίνηση την απόφαση του δικαστηρίου. Είναι δικαίωση των συλλογικών αγώνων μου για μια καλύτερη Ελλάδα. Απόφαση δίκαιη, που διαγράφει την τεράστια ταλαιπωρία που υπέστη η οικογένειά μου. Απόφαση που τιμά την ελληνική δικαιοσύνη». Υπό τα αδιάφορα βλέμματα, θα προσέθετα, όσων παρευρίσκονταν στην αίθουσα. Παρεμπιπτόντως, ο άλλοτε ΥΠΕΘΑ είχε προκαλέσει άφθονη θυμηδία υποστηρίζοντας ότι τα χρήματα εστάλησαν από μια θεία του από τον Νίγηρα (!) και άγνωστο πως… «ταξίδεψαν» και κατέληξαν σε φορολογικό παράδεισο στην Ελβετία. Όσο για την υστεροφημία του που επλήγη καίρια, εαυτόν ας αιτιάται, πρέπει δε να υπομνηστεί ότι και στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ που και πάλι ενεπλάκη το όνομά του, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει με αλχημείες και ετοιμόρροπους ισχυρισμούς τα τεκταινόμενα, για μια ακόμα φορά ατύχησε και εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον εαυτό του.
Παύλος Τζοβάρας
πρ. Πρόεδρος Δ.Σ. Θεσπρωτίας
Ηγουμενίτσα, 16/10/2024
