Ο τεχνικός του Θεσπρωτού Χουάν Ραμόν Ρότσα αναφέρθηκε στην προσπάθεια της ομάδας αλλά και τα προβλήματα σε Γ’ Εθνική και Super League 2.

Συγκεκριμένα, μιλώντας στο anotherfootballday.wordpress ανέφερε:

Αυτό έφερε πολλές ομάδες στον γκρεμό. Εμείς το ίδιο. Εμείς το παλέψαμε αλλά όταν ο ποδοσφαιριστής δεν πληρώνεται για 4-5 μήνες, δεν είναι εύκολο να διατηρήσει μια ηρεμία και να κάνει την δουλειά του στο γήπεδο. Φαίνεται. Το έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ. Όταν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις που υπήρχαν όντως παιδιά, που όντως πέρασαν πολύ άσχημα. Μην νομίζετε ότι τα ποσά που παίρνουν τα παιδιά στη Β΄Εθνική είναι λίγα. Αν δεν υπάρχει τίποτα είναι χειρότερο ακόμα.

Εμένα μου έκανε εντύπωση ότι ο ΠΣΑΠΠ, δεν έκανε τίποτα για να μπορεί να παλέψει την κατάσταση αυτή. Ο ΠΣΑΠΠ είναι το συνδικάτο των ποδοσφαιριστών. Βλέπω ότι τώρα υπάρχει ένα πρόβλημα με την γεωργία. Βγαίνουν και γίνεται αυτό που γίνεται. Είδατε με τα Πανεπιστήμια τι γίνεται; Εμείς δεν κάναμε τίποτα… Κάναμε μια αποχή οι ομάδες και δεν κατάφεραν τίποτα.

Είχαμε έναν μήνα χωρίς να παίξουμε. Αποφάσισαν να μας δώσουν το 3% και τελείωσε. Δεν είναι έτσι. Μας οδήγησαν στην καταστροφή. Εμείς ευτυχώς έχουμε τον κύριο Αραμπατζάκη, που είναι ρομαντικός ακόμα. Κάναμε ένα ξεκίνημα από το μηδέν. Έφυγαν όλοι οι ποδοσφαιριστές από εμάς. Προετοιμασία ξεκινήσαμε 22 Αυγούστου με 1 δελτίο. Από εκεί και πέρα και σιγά –σιγά μέσα στο πρωτάθλημα ενισχύσαμε την ομάδα.

Είχα φέρει δύο παιδιά από την Αργεντινή, τα οποία έπαιξαν το πρώτο τους παιχνίδι με την Αναγέννηση Άρτας μετά από 4 μήνες λόγω της μεγάλης ταλαιπωρίας που υπήρξε με την γραφειοκρατία. Είμαστε μια καλή ομάδα με νέα παιδιά. Στην Γ΄Εθνική σε υποχρεώνουν να έχεις στην 20αδα πέντε παιδιά μικρότερα του 2003. Οι περισσότερες ομάδες, επειδή βλέπω την σύνθεση κτλ που μας δίνουν οι περισσότερες ομάδες τι κάνουν όλη η 11αδα είναι μεγάλοι και έχουν τα παιδιά κάτω του 2003 στον πάγκο.

Εμείς έχουμε βάλει να παίζουν παιδιά του 2008 σαν βασικοί και έχουμε 5-6 παιδιά από την Θεσπρωτία, που είναι πάρα πολύ καλοί σε αυτή την ηλικία 2007, 2008. Είμαστε ένα σωματείο υγιέστατο, πολύ καλό και αυτό που χρειάζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια έδρα χωρίς προβλήματα. Έχουμε ένα ωραίο αθλητικό κέντρο, με δύο γήπεδα και ένα τρίτο γήπεδο με πλαστικό για όταν βρέχει. Είμαστε ένα καλό σωματείο. Ελπίζω να μείνουμε στην κατηγορία, για να μπορούμε την επόμενη χρονιά να πάμε για άνοδο πάλι…».

Για τον στόχο της παραμονής και αν αυτός μπορεί να επιτευχθεί: «Βλέπω τα παιχνίδια. Εμείς αυτή τη στιγμή έπρεπε να έχουμε 35 βαθμούς. Έχουμε χάσει παιχνίδια στο 90΄. Με τον Σβορώνο προηγηθήκαμε στο 92΄ και ισοφαριστήκαμε στο 94΄. Με τον Εορδαϊκό που είναι ανταγωνιστικός με εμάς κερδίζαμε στο 90΄ 1-3 και έγινε 3-3.

Με την Ζάκυνθο είμαστε 3-3 στο τέλος και έκανε ένα λάθος ο διαιτητής και μας κόβει ένα οφσάιντ για να γίνει το 4-3 και στην επόμενη φάση γίνεται το 4-3 υπέρ της Ζακύνθου. Είμαστε άπειροι ομάδα, αλλά δυνατή. Στην Άρτα που χάσαμε από την Αναγέννηση, που είχε επενδύσει σε παίκτες όπως ο Λισγάρας και πολλούς άλλους ποδοσφαιριστές εμείς ήμασταν πάρα πολύ καλύτεροι από αυτούς. Έτυχε μια στημένη φάση και μια αναμπουμπούλα μέσα στην περιοχή και έγινε το γκολ… Είμαστε καλή ομάδα…».

Για την κατάσταση που επικρατεί στην Super League 2 και την Γ΄ Εθνική: «Στη Γ ΄Εθνική είναι καλό το πρωτάθλημα, αλλά δυστυχώς δίνουν άδεια σε γήπεδα που είναι ακατάλληλα. Τα γήπεδα που παίζουμε πολλές φορές είναι ακατάλληλα. Ο Αστέρας Σταυρού μια ομάδα, που είναι κοντά στην Λαμία το γήπεδο του είναι χωράφι. Το ίδιο και το γήπεδο του Εθνικού Νέου Κεραμιδίου στην Κατερίνη. Το γήπεδο του τον χειμώνα είναι πολύ χάλια.

Μετά υπάρχουν συνθετικά γήπεδα που επιτρέπεται. Εμείς το γήπεδο μας είναι καλό και χάλασε λόγω ότι, δεν το πρόσεχαν κτλ. Είναι Δημοτικό γήπεδο. Ένα καλό πρωτάθλημα. Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να γίνει με πιο πολλούς ομίλους, για τις αποστάσεις. Να έχουμε λιγότερες αποστάσεις. Να γίνουν έξι όμιλοι, με περισσότερες ομάδες, που θα πηγαίνουν μετά στα πλέι οφ.

Για να πάμε εμείς από εδώ στην Νέα Αρτάκη είναι 700 χιλιόμετρα. Η Νέα Αρτάκη που φεύγει από εκεί συνέχεια πρέπει να είναι σε έναν όμιλο, με ομάδες που βρίσκονται κοντά της, γιατί δεν υπάρχουν πολλά έσοδα στις ομάδες… Οι αποστάσεις θα πρέπει να είναι μικρότερες, γιατί κάθε ταξίδι κοστίζει 3-4-5.000. Αν είναι 10 παιχνίδια είναι 40-50.000.

Η Β ΄Εθνική είναι η αλήθεια, ότι δεν παρακολουθώ πολύ, αλλά υπάρχουν ομάδες που είναι δυνατές. Η Λάρισα που είναι ομάδα που πρέπει να είναι στην Α΄ Εθνική, ο Λεβαδειακός, η Καλλιθέα που κάνει μια μεγάλη υπερπροσπάθεια. Δεν έχω μια εικόνα πολύ μεγάλη, γιατί είμαι αφοσιωμένος στο κομμάτι το δικό μας. Βλέπω που και που κάποια παιχνίδια.

Δεν ξέρω αν το επίπεδο είναι τόσο καλό. Πόσο χρειάζεται μια ομάδα που ανεβαίνει. Πόσα χρήματα πρέπει να χαλάσει για να ενισχυθεί και να κρατηθεί στην Α΄Εθνική. Υπάρχουν πάντως ομάδες, που κάνουν μεγάλες κόντρες στο Κύπελλο που είναι ένα ιδιαίτερο πρωτάθλημα»

Για το αν θα πρέπει να προσεχθούν περισσότερο οι κατηγορίες κάτω από την Super League, προκειμένου να αναδειχτούν ταλέντα από αυτές: «Ναι. Δεν έχω ιδέα πως είναι αν παίζουν π.χ. η Κ23. Η Κ23 κατά την γνώμη μου, σε κάθε σωματείο που συμμετέχει τα τέσσερα σωματεία, για εμένα προσωπικά αν ήμουν ΕΠΟ θα έλεγα μόνο Έλληνες ποδοσφαιριστές.

Μόνο Έλληνες, για να μπορούν να βγάλουν ταλέντα. Και μπορούν ναι μεν, όπως είναι στην Αργεντινή να κατέβουν παίκτες από την πρώτη ομάδα, όταν υπάρχουν προβλήματα τραυματισμών κτλ. Να μην είναι σταθεροί στην ομάδα ας πούμε. Μετά δεν ξέρω πως είναι τα πρωταθλήματα Κ19, Κ17, Κ15 τώρα.

Έβλεπα χτες (σ.σ. προχτές) ότι ο Ολυμπιακός απέκλεισε την Ίντερ στην Ευρώπη, η Κ19-Κ20 αν δεν κάνω λάθος στα πέναλτι. Αυτά τα παιδιά του Ολυμπιακού, θα ανέβουν στην πρώτη ομάδα; Αυτό είναι ένα ερώτημα που είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο. Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι η ελληνική ομάδα, που να έχει τους περισσότερους επαγγελματίες.

Δεν ξέρω πόσους επαγγελματίες έχει ή είχε… Αν θέλει να σκεφτεί πάρα πολύ σοβαρά πρέπει να υπάρχει μια οργάνωση στις Ακαδημίες, υποδομές. Το κακό της Ελλάδας είναι ο σκοπός των Ακαδημιών να κερδίζουν μόνο τα πρωταθλήματα. Δεν είναι έτσι είναι εκπαίδευση. Να γίνουν καλύτεροι ποδοσφαιριστές, να είναι καλύτεροι άνθρωποι.

Αυτός είναι ο σκοπός. Μετά αυτό το παιδί που θέλει και μπορεί θα φτάσει στην Α΄Εθνική και θα γίνει επαγγελματίας, αλλά ο σκοπός δεν είναι αυτός… Έχουμε τρελαθεί ο σκοπός στις Ακαδημίες είναι το παιδί να μπει στον αθλητισμό, μακριά από όλα τα πράγματα που έχει η κοινωνία και τίποτα άλλο… Εδώ θέλουμε να κερδίσουμε δεν υπάρχει άλλο…».