Ψάχνω πού να βρω φτερά,
ν’ αγοράσω δυό,
να τα βάλω να πετώ
ψηλά στον ουρανό!

Να κοιτώ από ψηλά
της γης τις ομορφιές,
μα να μη σκοντάφτω
σε κακοτοπιές!

Δίπλα στ’ άγρια πουλιά
να στριφογυρνάω,
να πετώ και να πατώ
στ’ αστέρια π’ αγαπάω!

Να μη βλέπω πόλεμο,
μίσος κι αδικία,
να ρθει κάποτε στη γη
αξιοκρατία!

Κι όταν κουραστώ πολύ
και θέλω να πλαγιάσω,
άσπρα αφράτα σύννεφα
να βρω για να κουρνιάσω!

Έτσι το μυαλουδάκι μου,
το ταλαιπωρημένο,
θα ξεκουραστεί και αυτό,
ανακουφισμένο!

Με ξύπνησε όμως ξαφνικά
κρότος δυνατός!
Όλα, ήταν όνειρα…
“θερινής νυκτός”!!!

10 – 8 – 2024
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα