Ο Μιχάλης Πασιάκος έζησε μια έντονη ζωή και είχε ένα διακριτικό τέλος. Αγωνίστηκε για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, την πραγματική δημοκρατία, την προστασία του περιβάλλοντος και τον πολιτισμό.

Πρωταγωνίστησε σε κρίσιμες στιγμές της τοπικής κοινωνίας και ιστορίας όπως οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις για την προστασία του ποταμού Καλαμά, αλλά και στους αγώνες του αγροτικού και εργατικού κινήματος της περιοχής.

Αλλά η προσφορά του είναι ανεκτίμητη στην καταγραφή της ιστορίας του τόπου μας (αρχαίας, νεότερης και σύγχρονης) πέρα από δογματισμούς, προκαταλήψεις και στερεότυπα, μέσα από τη δράση του στο πλαίσιο της λειτουργίας του Κέντρου Ιστορικών Μελετών Θεσπρωτίας, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό και πάντα δραστήριο μέλος καθώς και Πρόεδρος του Δ.Σ. Η παρακαταθήκη που αφήνει είναι τεράστια.

Η ευθύνη που κληροδοτεί για τη συνέχιση του έργου του βαριά. Θα τον θυμόμαστε πάντα.

Καλό ταξίδι Μιχάλη.