Του π. Ηλία Μάκου
Ναι στους άξιους είναι ο τίτλος του άρθρου. Άξιους χρειαζόμαστε σε όλους τους τομείς, όπως και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό άλλωστε είναι το διακύβευμα και των αυτοδιοικητικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου, απ’ όπου θα προκύψουν οι περιφερειακές και οι δημοτικές αρχές.
Αλλά, αλήθεια, ποιοι είναι οι άξιοι; Πώς μπορεί να βάλει ζύγι κάποιος και να μετρήσει την αξιοσύνη ενός ανθρώπου; Το ερώτημα είναι δύσκολο να απαντηθεί γενικευμένα, αλλά και συμπερασματικά, γιατί ο καθένας κρίνει με τα δικά του κριτήρια, που επηρεάζονται από πολλούς παραμέτρους. Άρα, εκ των πραγμάτων, η οποιοδήποτε γνώμη έχει υποκειμενικό χαρακτήρα.
Κατά την άποψή μας άξιοι είναι εκείνοι, που λειτουργούν για το κοινό καλό και δεν βάζουν πάνω απ’ όλα το προσωπικό τους συμφέρον.
Εκείνοι, που δεν είναι ψεύτικοι και κάλπικοι, που δεν έχουν προσωπείο, αλλά με ευαισθησία και ευσυνειδησία θέλουν να προσφέρουν.
Εκείνοι, που δεν εγκλωβίζονται στο κενό, στο τίποτα, με απώτερο σκοπό τη βόλεψη, και μέσα στον κορεσμό μηδενιστικών αντιλήψεων και προσεγγίσεων και ιδεολογημάτων υψώνουν θαρρετά το ανάστημά τους και μετατρέπονται σε παράγοντες δημιουργικού και ωφέλιμου έργου.
Εκείνοι, που δείχνουν με ενάργεια και χωρίς σκοπιμότητα και υστεροβουλία αυτό που είναι αναγκαίο και χρήσιμο να γίνει και όχι αυτό που εξυπηρετεί κάποιους, και το νοηματοδοτούν με τις πράξεις τους.
Εκείνοι, που το ενδιαφέρον τους για τους συμπολίτες δεν είναι καχεκτικό, αλλά αληθινό και ειλικρινές και εκδηλώνουν μια ψηλαφητή ανθρωπιά.
Εκείνοι, που συστατικό του ψυχισμού τους είναι η ανιδιοτέλεια και όχι η ιδιοτέλεια και προσπαθούν με τις ικανότητές τους να αλλάξουν τα πράγματα, μεριμνώντας για τα ουσιώδη.
Εκείνοι, που διαθέτουν στέρεες βάσεις στο χαρακτήρα τους, σοβαρή προσωπικότητα, ευθύβολο λόγο, ώριμη κρίση, τεταμένη και ενεργή ενσυνείδηση.
Εκείνοι, που έχουν αρχοντιά στους τρόπους, που είναι απλοί, άμεσοι και συνεργάσιμοι, ξέρουν να ακούν και πορεύονται με ελπίδα και έχουν ως αφετηρία τολμηρούς οραματισμούς.
Εκείνοι, που δεν προσαρμόζονται στη λογική των άλλων, στην τακτική των συμβιβασμών, της συναλλαγής, των συμβατικών επιδιώξεων και επιφάσεων.
Εκείνοι, που δεν διαλέγουν να εγκλωβίζονται στην ψευδαίσθηση της ναρκισσικής τους αυτάρκειας, αλλά υπηρετούν την αλήθεια και το δίκαιο.
Εκείνοι, που δεν εξοστρακίζουν τη λογική και την ανεκτικότητα και δεν έχουν επιφανειακά, αλλά ουσιαστικά χαρίσματα, ενώ διαθέτουν αυτοκυριαρχία και μετριοπάθεια.
Εκείνοι, που ανέρχονται την κλίμακα της ζωής με ηθική, με δικαιοσύνη, με σύνεση και σωφροσύνη και δεν προωθούνται με πλάγια μέσα, αλλά ευθέως και λόγω των προσόντων τους.
Εκείνοι, που κλείνουν στην ψυχή τους ό,τι ωραίο, νιώθουν μέσα τους τη λαχτάρα για ό,τι ανώτερο και στη ζωή τους όρισαν να αντιπαλέψουν τη βαθύτατη και πολύπλευρη κρίση, που μαστίζει την εποχή μας και είναι διάχυτη παντού.
Εκείνοι, που δεν έχουν καταφανή αδυναμία επαφής με το περιβάλλον και γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν, δίνοντας άμεσες λύσεις σε προβλήματα, ώστε να υπάρξουν οι προϋποθέσεις προόδου, κόντρα στο ανώμαλο, στο άτακτο και συγκεχυμένο πλαίσιο, που ζούμε.
Εκείνοι, που δεν επωάζουν, εκκολάπτουν και εξαπλώνουν επιδημικά τον «καρκίνο» της δημαγωγίας, που αποπροσανατολίζει το λαό από και τον στρέφει προς τα ίδια οφέλη, αλλά ανήκουν στον κόσμο των αξιών.
Δυστυχώς, όμως, αυτό φαίνεται όχι μόνο στις εκλογές, αλλά και στην καθημερινότητά μας, πολλές φορές όχι μόνο δεν αναγνωρίζουμε τους άξιους και τους ικανούς, αλλά και τους πετροβολούμε.
Αυτό αποτελεί ανίατη αρρώστια, που όχι μόνο κρατάει καθηλωμένη την κοινωνία μας και δεν την αφήνει να πάρει πορεία ανύψωσης, αλλά την οδηγεί στην παρακμή, ισοπεδώνοντας κάθε προοπτική πραγματικής προόδου και ανάκαμψης.
Οι πολίτες, ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους, ότι δεν είμαστε απρόσωπα όντα, που αδιαφοροποίητα και αδιαμαρτύρητα στρατευόμαστε σε ό,τι μας επιβάλλουν, ότι δεν είμαστε αριθμοί, που απλώς καταμετριόμαστε σαν νούμερα, δεν είμαστε δούλοι, που σκύβουμε μειονεκτικά το κεφάλι στους αφεντάδες μας, αλλά έχουμε λόγο και ρόλο και ιδιοπροσωπία.
Αν το καταλάβουμε και άξιοι θα είμαστε και τους άξιους θα επιλέγουμε και μέτρα ποιότητας θα έχουμε…
Πηγή: Εφημερίδα “POLITICAL”
