Στην Ελλάδα του 2025, ο μηχανικός δεν είναι απλώς ένας τεχνικός επαγγελματίας. Είναι αυτός που κάθε μέρα κουβαλά την ευθύνη της ασφάλειας, της λειτουργικότητας και της εξέλιξης γύρω μας — των σπιτιών μας, των δρόμων μας, της ίδιας της ζωής μας. Μα κανείς δεν βλέπει τι πραγματικά περνάει.
Ξυπνάμε νωρίς, κοιμόμαστε αργά. Ανάμεσα σε υπολογισμούς, τηλεφωνήματα, νομοθεσίες που αλλάζουν πιο γρήγορα απ’ ό,τι μπορούμε να διαβάσουμε. Με υπηρεσίες που δεν απαντούν ποτέ, με πλατφόρμες που δεν λειτουργούν, με μια καθημερινότητα που σε φθείρει σιωπηλά, αλλά σταθερά.
Προσπαθούμε να είμαστε ακριβείς, γρήγοροι, ενημερωμένοι, τυπικοί. Και ταυτόχρονα να μείνουμε άνθρωποι. Να μην ξεχάσουμε ότι κάποτε αυτή η δουλειά ήταν πάθος, δημιουργία, όραμα.
Όμως πια, στο τέλος κάθε μέρας, δεν μετράμε μόνο τετραγωνικά, προϋπολογισμούς και αρχεία. Μετράμε υπομονή, απογοήτευση, αντοχές. Και, πιο σιωπηλά, την αξιοπρέπειά μας.
Οι δημόσιες υπηρεσίες, υποστελεχωμένες και συχνά δυσλειτουργικές, μετακυλούν ολοένα και περισσότερες ευθύνες στους μηχανικούς, αρμοδιότητες και καθήκοντα χωρίς καμία θεσμική στήριξη, χωρίς καμία αποζημίωση, ενώ την ίδια στιγμή μάς κρατούν διαρκώς εκτεθειμένους στον κίνδυνο σοβαρών ποινικών συνεπειών — για κάθε πιθανή «αστοχία» στην ερμηνεία μιας νομοθεσίας που συνεχώς αλλάζει.
Δεν μιλάμε για προνόμια. Μιλάμε για στοιχειώδη δικαιοσύνη. Για ένα σαφές, σταθερό και δίκαιο πλαίσιο που αναγνωρίζει την επιστημονική ευθύνη του μηχανικού και διασφαλίζει ίση ασφαλιστική μεταχείριση, αξιοπρεπείς συνθήκες και πραγματικές δυνατότητες επαγγελματικής επιβίωσης.
Νόμοι που εφαρμόζονται — όχι που μεταβάλλονται κάθε τρίμηνο. Και ελεγκτικούς μηχανισμούς που δεν θα στηρίζονται στην καχυποψία και την ενοχοποίηση, αλλά στην εμπιστοσύνη, τη συνεργασία και τον σεβασμό στον ρόλο και τη γνώση του μηχανικού.
Γιατί ο μηχανικός δεν είναι απλώς επάγγελμα. Είναι τρόπος να στέκεσαι στον κόσμο. Να τον διαμορφώνεις, να τον στηρίζεις, να τον κάνεις καλύτερο — και πιο ασφαλή για όλους.
Χωρίς τους μηχανικούς δεν υπάρχει σταθερή και βιώσιμη ανάπτυξη.
Το επάγγελμα του μηχανικού είναι άμεσο, μετρήσιμο και απαραίτητο στην καθημερινότητα όλων. Είναι πυλώνας μιας κοινωνίας που θέλει να προχωρήσει.
Γιατί η κοινωνία χωρίς εμάς… δεν χτίζεται.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ