Του π. Ηλία Μάκου
Δεν θα σταθούμε στην ιστορία, η οποία σίγουρα αποτελεί δείγμα του παρελθόντος, εξηγεί συμπεριφορές του παρόντος και σηματοδοτεί καταστάσεις του μέλλοντος, όταν, κατά την οθωμανική κυριαρχία, οι Αλβανοί πολέμησαν τους Έλληνες στο πλευρό των Τούρκων.
Όπως έλεγε ο Σόλων ο Αθηναίος, “στο πέρασμα του χρόνου, πολλά μπορεί κανείς να δει, που δεν τα θέλει, και πολλά να πάθει”.
Θα εστιάσουμε στο σήμερα, που όλο και περισσότερο φαίνεται, ότι η Αλβανία, σε επίπεδο ηγεσίας, στρέφει τα νώτα στην Ελλάδα και κοιτάει προς την Τουρκία, ενισχύοντας την άποψη όσων θεωρούν ότι η γειτονική χώρα έχει επιλέξει μια τροχιά “Τουρκοποίησης” και “Ισλαμοποίησης”, θέλοντας διακαώς, όμως, την ίδια στιγμή, να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Αυτό, βέβαια, στην πράξη είναι αντιφατικό, ωστόσο επί της ουσίας εκείνο, που ενδιαφέρει την Αλβανία είναι κυρίως τα οικονομικά ωφελήματα, αφού ως γνωστόν η οικονομία της είναι σε κατάρρευση, ενώ ανθίζει η παραοικονομία των ναρκωτικών, που σε μεγάλες ποσότητες, και μέσω της Ελλάδας, διακινούνται προς την Ευρώπη.
Μάλιστα ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα στη Θεσσαλονίκη, όπου οργάνωσε συγκέντρωση οπαδών του κόμματός τους, εν όψει αλβανικών εκλογών, είπε ότι «δεν είναι μακριά η ένταξη στην ΕΕ. Τουλάχιστον σε 5 χρόνια θα επιτευχθεί».
Πώς, όμως θα γίνει αυτό, ότι στην ίδια ομιλία του στη Θεσσαλονίκη είπε ότι “ αυτά που έχουμε ακούσει για τη Βόρειο Ήπειρο έγιναν πριν από αιώνες. Είμαστε στον 21ο αιώνα και δεν χρειάζεται να ασχολούμαστε πλέον με αυτά». Και του απάντησαν ελληνικοί διπλωματικοί κύκλοι ότι «η ιστορία δεν παραγράφεται και διατηρεί ζωντανό το αίτημα για πλήρη σεβασμό, εκ μέρους της Αλβανίας, των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Αυτό συνιστά ρητή προϋπόθεση της ενταξιακής πορείας της Αλβανίας, σύμφωνα με την ομόφωνη θέση των 27 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 11ης Οκτωβρίου 2024», τονίζουν οι ίδιες πηγές.
Την προοπτική “Ευρωποίησης” της Αλβανίας δεν εξυπηρετούν καθόλου τα “σφιχταγκαλιάσματα” με την Τουρκία, ούτε οι αλυτρωτικές αναφορές περί “Μεγάλης Αλβανίας”, ούτε η ανακαίνιση του ανύπαρκτου “τσάμικου” ζητήματος, ούτε ο μη σεβασμός των δικαίων της Ελληνικής Μειονότητας.
Πάντως ο ανθελληνισμός είναι ορατός στην πολιτική της Αλβανίας, αλλά πιστεύουμε ότι ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του, εξαιρούμε τους ακραίους, που σε κάθε χώρα υπάρχουν, διαθέτει άλλα αισθήματα, καθώς πολλοί Αλβανοί έχουν, κατά το κοινώς λεγόμενο, φάει και εξακολουθούν να τρώνε ψωμί στην πατρίδα μας, εργαζόμενοι σκληρά είναι αλήθεια, και οφείλουν να το αναγνωρίζουν.
Επιπλέον η Ελλάδα στήριξε την Αλβανία με γενναίες χρηματοδοτήσεις για έργα υποδομής από την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος και μετά, ενώ έγιναν και επενδύσεις.
Το υγειονομικό μας σύστημα είναι στη διάθεση όχι μόνο των Ομογενών, αλλά και των Αλβανών, όταν το χρειάζονται.
Είναι αξιοσημείωτο ότι μεγάλος αριθμός Αλβανών πολιτών εξετάζονται ή νοσηλεύονται ανά έτος σε Νοσοκομεία της Ελλάδας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ότι ένα μικρό ακριτικό Νοσοκομείο, αυτό των Φιλιατών στη Θεσπρωτία, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, πριν τον κορωνοϊό, πέρα από τους Έλληνες της Αλβανίας, δεχόταν και εκατοντάδες ετησίως Αλβανούς.
Η μεγάλη διείσδυση της Τουρκίας στην Αλβανία εκ των πραγμάτων, τη ρίχνει στα δίχτυα του Ερντογάν και διαταράσσει, για να μη γράψουμε δυναμιτίζει, όσο και αν δε τον ομολογούν οι Αλβανοί αξιωματούχοι, αλλά ισχυρίζονται το αντίθετο, τις σχέσεις της με την Ελλάδα.
Για να… διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να δείξει στη Δύση ότι προωθεί εναλλακτικές εκδοχές “ανεκτικού Ισλάμ”, ο Έντι Ράμα εξήγγειλε πρόσφατα, μάλλον ως πυροτέχνημα, την ίδρυση “κυρίαρχου κράτους”, του μικρότερου στον κόσμο, σε μία έκταση 270 στρεμμάτων στα Τίρανα, για την θρησκευτική κοινότητα των Μπεκτασήδων, ένα εγχείρημα που συναντά πολλές αρνήσεις και στην Αλβανία και στην Τουρκία. Ίσως να το έκανε και γιατί θα τον… βόλευε η ύπαρξη ενός ενός μικρο-κρατιδίου το οποίο θα εκδίδει διαβατήρια, θα έχει πιθανότατα την δική του κεντρική τράπεζα κ. ά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο διαφθοράς, που είναι κυρίαρχη στην Αλβανία.
Δεν είναι μόνο ότι η Τουρκία, παρότι η οικονομία της εμφανίζει επικίνδυνη πτώση, κατασκεύασε 522 οικίες στο Δυρράχιο και ανήγειρε ένα πλήρως εξοπλισμένο νοσοκομείο 150 δωματίων.
Ούτε το ότι υλοποιήθηκαν προγράμματα του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού για συντήρηση περίπου 500 μνημείων της οθωμανικής περιόδου στην Αλβανία, μεταξύ αυτών και το περίφημο τέμενος Κουρσουνλού (Μολυβένιο Τζαμί) στη Σκόδρα.
Ούτε το ότι περίπου 600 τουρκικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στην Αλβανία, προσφέροντας 15.000 θέσεις εργασίας.
Ούτε το ότι το τουρκικό ίδρυμα Μαρίφ (Εκπαίδευσης) έχει αναλάβει τη λειτουργία ενός πανεπιστημίου στα Τίρανα.
Είναι, κυρίως, το γεγονός, ότι η Αλβανία βλέπει, αυτό φαίνεται στην πράξη και όχι στα λόγια, με καχυποψία τη χώρα μας, που όχι μόνο δεν της προέβαλε προσκόμματα ποτέ, αλλά ποικιλότροπα τη βοήθησε ακόμη και την περίοδο της βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Και θεωρεί σύμμαχό της την Τουρκία, η οποία ουσιαστικά θέλει να την κάνει δορυφόρο των συμφερόντων της σε βάρος της Ελλάδας.
Η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο σε 12 μίλια δεν είναι σημείο τριβής με την Αλβανία, αφού το έχει κάνει και εκείνη.
Όμως η διαφορά για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών των δύο κρατών θα παραπεμφθεί στη Χάγη, μια διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα. Το 2009 είχε επέλθει συμφωνία για την οριοθέτηση ΑΟΖ, αλλά λίγο αργότερα το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας την ακύρωσε. Δημοσιεύματα αργότερα υποστήριξαν ότι είχε υπάρξει τουρκική παρέμβαση.
Η καλή γειτονία της Ελλάδας και Αλβανίας είναι επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων και οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη δυσχεραίνει και τορπιλίζει τη συνεργασία δύο χωρών, που τις ενώνουν πολλά πράγματα και τις χωρίζουν πολύ λιγότερα, και, επιπλέον, αποδυναμώνει το αλβανικό όνειρο για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
Η ειρηνική συνύπαρξη στα Βαλκάνια δεν είναι πλέον αίτημα, είναι απαίτηση. Οι λαοί το έχουν αντιληφθεί, απομένει να το δουν και οι εξουσίες…
Το μέλλον των κρατών από τι εξαρτάται πραγματικά; Θα το φωνάξουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας. Εξαρτάται μονάχα από τα ίδια τα κράτη. Όσο ζούνε μονοιασμένα και ειρηνικά, διαγράφεται ελπιδοφόρο.
Και όσο η διχόνοια φωλιάζει και κυριαρχεί ανάμεσά τους και απομακρύνει το ένα από το άλλο εχθρικά, τότε προβλέπεται σκοτεινό και συφοριασμένο.
Πηγή: “Political”, 8/11/2024
