“Ησυχα και σιγαλά

και μ’όλα τα φιλιά μας

γύρισες προς τ’άγνωστο

μεσ’ απ΄την αγκαλιά μας…”

Όταν το πέπλο του θανάτου νέων ατόμων καλύπτει πιεστικά τις καρδιές δυστυχώς δεν βρίσκονται λόγια ούτε να εκφραστεί ο πόνος των οικείων ούτε η παρηγοριά όλων. Ο νους θολώνει….

Ευχαριστούμε θερμά συγγενείς, φίλους, γνωστούς και αγνώστους, τους κοντινούς και μακρινούς συμπολίτες μας και τους Συλλόγους που συμμεριστήκατε τον βαθύτατο πόνο μας και βρεθήκατε πλάι μας με την παρουσία σας ή με την σκέψη σας και τον καλό σας τον λόγο στην δύσκολη ώρα του τελευταίου αποχαιρετισμού του μοναχογιού μας, συζύγου, αδερφού και ιδανικού πατέρα, του Βαγγέλη μας, του “χρυσού παιδιού”, όπως τον αποκαλούσατε, που τόσο άδικα και πρόωρα έφυγε από την ζωή.

Μας κάνατε περήφανους όλη την οικογένεια παρά την συντριβή και τον πόνο μας.

Ο Θεός να προστατεύει όλα τα παιδιά του κόσμου, να τους δίνει φώτιση και να είναι προσεκτικά στη ζωή που τόσο ξαφνιάζει και επιφυλάσσει.

“…Και αν διψάσεις μην το πιεις

από του κάτω κόσμου

το νερό της αρνησιάς…

Και στο σπίτι τ’άραχνο

γυρνώντας ω! ακριβέ μας

γίνε αεροφύσημα

και γλυκοφίλησέ μας”

(Οι στίχοι  από το ποίημα “Τάφος” του Κωστή Παλαμά)

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΑΚΗ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΜΑΚΑΤΣΩΡΗ