του Σωτήρη Γιάκη

Εχθές κυκλοφόρησε μια “ευχαριστήρια” επιστολή από το Πρότυπο ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας προς τον Βασίλη Γιόγιακα (κλικ εδώ) , αποδίδοντας ευχαριστίες για επιτεύγματα που μόνο στα χαρτιά υπάρχουν. Πρόκειται για μια προσωπική επιστολή του διευθυντή κ. Κοσιώρη, χωρίς την έγκριση ή γνώση του Συλλόγου Καθηγητών, και η πραγματικότητα πίσω από τις ευχαριστίες αυτές αποδεικνύει πόσο μακριά βρίσκεται από την αλήθεια.

Η επιστολή ευχαριστεί τον κ. Γιόγιακα για την “ίδρυση” του Πρότυπου ΕΠΑΛ. Ποια ίδρυση; Το σχολείο δημιουργήθηκε με απόφαση και πιέσεις του κ. Βούτσινου προς το κ. Κοσιώρη, κατόπιν επιταγής της Ε.Ε., καθώς έπρεπε να γίνουν 7 πρότυπα ΕΠΑΛ πανελλαδικά και κανείς άλλος δεν το ήθελε (παράδειγμα τα Γιάννενα με 4 ΕΠΑΛ δεν δέχτηκαν ούτε ένα να γίνει πρότυπο). Μάλιστα, λόγω έλλειψης εναλλακτικής, η Θεσπρωτία “κέρδισε” το ένα και μοναδικό ΕΠΑΛ της περιοχής ως… πρότυπο, παρά τις αντιδράσεις των καθηγητών (επιστολές, παραστάσεις, πορείες, δημοσιεύσεις κ.λ.π.)

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του τμήματος Θερμουδραυλικών. Σύμφωνα με την επιστολή, η έγκριση του τμήματος φέτος αποδίδεται στον κ. Γιόγιακα. Όμως, το τμήμα συγκέντρωσε 8 μαθητές, αριθμό που αυτόματα πληροί τις προϋποθέσεις για έγκριση. Πέρυσι, το τμήμα λειτούργησε ακόμα και με έναν μόνο μαθητή, χωρίς να χρειαστεί καμία παρέμβαση από κανέναν. Άρα, η αναφορά αυτή είναι ξεκάθαρα παραπλανητική και προσπαθεί να δώσει δάφνες για κάτι που δεν έχει βάση.

Όσον αφορά την ειδικότητα Γεωπονίας και Τροφίμων, η οποία δεν λειτούργησε ποτέ, γιατί ακριβώς ευχαριστείται δημόσια ο Γιόγιακας για κάτι ανύπαρκτο; Μήπως νομίζουν ότι οι κάτοικοι της Θεσπρωτίας είναι ανίκανοι να διακρίνουν την πραγματικότητα;

Και συνεχίζουμε με το τμήμα Πλοιάρχων και Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, το οποίο λειτούργησε μόνο δύο χρονιές, πέρσι δε, με έναν και μόνο μαθητή και έκτοτε δεν υπάρχει καν. Γιατί αναφέρεται λοιπόν στην επιστολή σαν να είναι σε πλήρη λειτουργία και επιτυχία;

Το Μουσικό Σχολείο στη Μαζαρακιάς και το Εσπερινό ΕΠΑΛ δεν ήταν έργα του κ. Γιόγιακα, αλλά του ίδιου του Κοσιώρη, που πίεσε για την ίδρυσή τους με έναν πλήρη φάκελο. Ο Γιόγιακας άντε να περιορίστηκε σε ένα τυπικό τηλεφώνημα, αλλά η επιστολή παρουσιάζει αυτά τα έργα σαν αποτέλεσμα της δικής του δράσης.

Η επιστολή ΔΕΝ συντάχθηκε ΠΟΤΕ από τον Σύλλογο Καθηγητών του Π. ΕΠΑΛ. Πρόκειται για μια προσωπική πρωτοβουλία του διευθυντή κ. Κοσιώρη, η οποία παρουσιάστηκε ως “επίσημη” χωρίς τη γνώση και συναίνεση των εκπαιδευτικών του σχολείου

Η πραγματικότητα είναι ότι η επιστολή αυτή δεν έχει καμία βάση αλλά αποτελεί μια κίνηση επικοινωνιακής διαχείρισης της συζήτησης που ξεκίνησε με αφορμή και το άρθρο μου (κλικ εδώ) για την ανυπαρξία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ηγουμενίτσα και τις πολιτικές ευθύνες που αναλογούν και στον κ. Γιόγιακα.. Δεν πείθεται όμως κανείς. Οι πολίτες της Θεσπρωτίας αξίζουν ειλικρίνεια και σεβασμό, και όχι τέτοιου είδους κινήσεις που υποτιμούν τη νοημοσύνη τους.

Ας είμαστε σοβαροί: η επιστολή αυτή δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια επικοινωνιακή παρωδία, που προσπαθεί να αποδώσει δάφνες σε έναν βουλευτή που απουσίαζε από όλες τις σημαντικές εξελίξεις. Μήπως, λοιπόν, οι πολίτες της Θεσπρωτίας αξίζουν περισσότερη ειλικρίνεια και λιγότερο σανό;