Κυλάει ο χρόνος σαν νερό
και πίσω δεν γυρνάει.
Μα κάθε χρόνος, φεύγοντας
και κάτι κουβαλάει!

Παίρνει μαζί του όνειρα,
που αληθινά δεν βγήκαν,
παίρνει και πίκρες και χαρές
και νιάτα που διαβήκαν!

Σαν κλέφτης παίρνει διάφορα
απ’ την εμφάνιση μας,
δόντια, όραση κι ακοή,
μα και τη δύναμη μας!

Στα περισσότερα απ’ αυτά,
οι άνθρωποι βρήκαν λύσεις,
αλλά για ένα πρόβλημα,
χρόνε, να προνοήσεις!

Αχ, χρόνε κλέφτη και σκληρέ,
θερμά παρακαλώ σε,
παίρνεις τα περισσότερα,
όμως τη μνήμη άσε!

Για να θυμόμαστε κι εμείς
της ζήσης τα ωραία,
έτσι κι αλλιώς, θα φύγουμε
κάποια στιγμή, μοιραία!!!

6 – 2 – 2024
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα