Θεωρείται από πολλούς ότι η μνήμη των χρυσόψαρων είναι τόσο μικρή που σχεδόν χαρακτηρίζεται ως ανύπαρκτη. Τρεις έρευνες πανεπιστημίων τα καταρρίπτουν αυτά και αποδεικνύουν ότι η μνήμη τους φτάνει τους πέντε μήνες! Αλίμονο… και μνήμη πέντε μηνών, πάλι χρυσόψαρο είσαι! «Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;» Θυμάσαι μήπως, πώς και πότε μπήκες στην γυάλα; Θυμάσαι πότε και πώς […]
Κατηγορία: Απόψεις
Η 27η Σεπτέμβρη 1943 στην Παραμυθιά (Α΄ μέρος)
Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Την 27η Σεπτεμβρίου 1943, ημέρα Δευτέρα και ώρα δύο (2) μ.μ., στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου του ομώνυμου συνοικισμού της Παραμυθιάς οι Γερμανοτσάμηδες φόνευσαν με πυροβόλο όπλο τους Χρήστο Κόκκορη του Σπυρίδωνα και Βασίλη Μπρέστα του Σταύρου, κατοίκους του ανωτέρω συνοικισμού. Κατά τις απογευματινές ώρες της ίδιας ημέρας, στην τοποθεσία Καλάμι του Λίβερη φόνευσαν […]
Ο σακάτης, ο ομοφυλόφιλος και ο γιος της πλύστρας
Πριν λίγες ημέρες, πήγα για δουλειά σε μία δημόσια υπηρεσία και είδα ότι οι υπάλληλοι είχαν ανοικτό το air condition για να δροσίζονται από την ζέστη, αλλά ταυτόχρονα είχαν ανοικτά και όλα τα παράθυρα του γραφείου για να αερίζονται. Στην συνέχεια πήγα για δουλειά σε άλλη δημόσια υπηρεσία και είδα τους υπαλλήλους να έχουν όλα τα φώτα […]
Αφιέρωμα: Η 24η Σεπτέμβρη 1943 – Ο φόνος των έξι Γερμανών στρατιωτών
Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Η 24η Σεπτέμβρη 1943 Ο φόνος των έξι Γερμανών στρατιωτών Στις 24 Σεπτέμβρη 1943 Γερμανοί στρατιώτες μαζί με ντόπιους μουσουλμάνους Τσάμηδες[1] (δεν είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός, τόσο των Γερμανών όσο και των μ. Τσάμηδων) ανέβηκαν για αναγνώριση στη Σκάλα της Παραμυθιάς. Έφθασαν στην Τριόδα[2]. Κατέβηκαν στο πέτρινο εικόνισμα, που υπήρχε εκεί […]
Η εκτέλεση των Εννέα Επαρχιωτών 19 Σεπτεμβρίου 1943 (τρίτο μέρος)
Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Η Σταματία Πανταζή, σύζυγος Γεωργίου Κάλλη Η Σταματία Πανταζή συνελήφθηκε από τους Γερμανοτσάμηδες στις 18.09.1943 και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερη την επομένη ημέρα μαζί με άλλες γυναίκες. Φωτό (4) : Από το Αρχείο του Μιχάλη Κάλλη Νεράιδα (Μενίνα) (Βλ.σελ.4) Οι Πέντε ηρωίδες χήρες των εκτελεσθέντων Επαρχιωτών Από τους οκτώ άντρες που […]
Η Αγία Σοφία της Πόλης ήταν, είναι και θα είναι Ορθόδοξη
Του π. Ηλία Μάκου Λίγες ημέρες μετά τη θλιβερή επέτειο της σφαγής των Ελλήνων στην Κων/πολη στα Σεπτεμβριανά του 1955,και λίγες ημέρες πριν τη μαύρη επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Ρωμυλίας το 1922, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απευθυνόμενος σε μαθητές ιερατικών σχολών, δήλωσε πως «απελευθερώσαμε την Αγία Σοφία […]
Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος: Οι τελευταίες μάχες στη Μουργκάνα και η πτώση του «άπαρτου κάστρου» του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας
*Γράφει ο Δονάτος Μπόλοσης Το καλοκαίρι του 1948 την ευθύνη των επιχειρήσεων στην δυτική πλευρά του Γράμμου κατά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) αναλαμβάνει το Α΄ Σώμα Στρατού. O Διοικητής του, Υποστράτηγος Θρασύβουλος Τσακαλώτος, αναλαμβάνει και την διοίκηση της VIII και της VI Μεραρχίας. Τις δύο πρώτες μέρες του Αυγούστου, η VIII Μεραρχία καταλαμβάνει τον […]
Αφιέρωμα: Η εκτέλεση των Εννιά Επαρχιωτών (μέρος δεύτερο)
Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Από τα αριστερά Ο Πέτσης Σταύρος (1918 – 1943) με τους γονείς του Σταματία και Θεόδωρο. Ο Πέτσης Σταύρος εκτελέστηκε στις 19.09.1943 στο Δημοτικό Σχολείο Βούλγαρη της Παραμυθιάς με τους Εννέα Επαρχιώτες. Η Φωτογραφία είναι από το βιβλίο της Δήμητρας Αθανασίου – Μώκου : « Η Πλακωτή και οι Πλακωτιώτες , Πλακωτή 2010, […]
Περιφερειακός Δρόμος Ηγουμενίτσας: Η ολοκλήρωση δεν αναμένεται πριν το 2037 – Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε κατεύθυνση;
Έχετε αναρωτηθεί πώς θα ήταν η καθημερινότητά μας αν η Ηγουμενίτσα διέθετε τον περιφερειακό δρόμο που τόσο χρειάζεται; Κάθε μέρα, η πόλη μας αντιμετωπίζει προβλήματα όπως η κυκλοφοριακή συμφόρηση, ο θόρυβος και η ρύπανση. Τα βαρέα οχήματα περνούν μέσα από το κέντρο, δημιουργώντας κινδύνους για την ασφάλεια και επιβαρύνοντας το περιβάλλον. Αυτή η έλλειψη περιφερειακού […]
Το πουλάρι και ο χαλινός
Όσοι γεννηθήκαμε την δεκαετία του ’60 μεγαλώσαμε μαζί της. Παιδιά εμείς, δροσερή πολίχνη η Ηγουμενίτσα. Πέρα όμως από παρελθούσες εξιδανικεύσεις ήταν πραγματικά μια μικρή πολιτεία γεμάτη χρώματα, ποικίλες φυλετικές φωνές και ανάλαφρες ανάσες θάλασσας και πεύκου. Συνέπεσε δε η παιδική της ηλικία με τα χρυσά μεταπολεμικά χρόνια της αναπτύξεως. Τοπόσημο της πόλης το υπέροχο Ξενία […]