Πολλοί φαντάζομαι, να έχουν ακούσει ή διαβάσει την φράση: ‘’ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ‘’, προκειμένου να χαρακτηρίσουν γεγονότα ή απόψεις της τρέχουσας κοινωνικής καθημερινότητας, και, κυρίως, όταν αυτά ή αυτές, εκπορεύονται από κάθε είδους και μορφής, ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΟΜΗ…
Πρόκειται για ένα μικρό απόσπασμα, από ένα πραγματικά εμπνευσμένο ποίημα, της ποιήτριας-ηθοποιού ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΩΓΟΥ ( που δεν είναι πια μαζί μας..), και μάλιστα, ολίγον παραποιημένο. Το ακριβές και ορθό απόσπασμα είναι : « ΞΕΡΩ, ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΔΕΥΟΥΝΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ… ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ… ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ Ε;;; ».
Όπως γίνεται αντιληπτό, η ποιήτρια, αναφέρεται καθαρά και χωρίς αστερίσκους, στην προσπάθεια κάθε ΕΞΟΥΣΙΑΣ, οποιασδήποτε μορφής, είδους και επιπέδου, οι πολίτες μίας κοινωνίας, να πάψουν να χρησιμοποιούν το ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΔΩΡΟ της ΦΥΣΗΣ προς αυτούς, δηλαδή να πάψουν να χρησιμοποιούν τον ΝΟΥ… την ΣΚΕΨΗ…
Βέβαια, είναι γνωστό, ότι η κάθε μορφής ΕΞΟΥΣΙΑ – ιδιαίτερα αυτή που είναι φύσει και θέσει απέναντι στα συμφέροντα των ΠΟΛΛΩΝ …-χρησιμοποιεί πρακτικά κάθε δυνατό ( ή ακόμη και φερόμενο ως αδύνατο…) μέσο, για να αλλοιώνει την πραγματικότητα, έτσι ώστε ευκολότερα να χειραγωγεί τους ανθρώπους, προς όφελός της… Όμως με την ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΗ της ΣΚΕΨΗΣ, είναι απολύτως βέβαιο, ότι γίνεται ευκολότερη η στόχευση αυτή, δηλ. ο έλεγχος, ο ΠΛΗΡΗΣ ΕΛΕΓΧΟΣ των ανθρώπων σε ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΔΙΑ, είτε αυτοί εκφράζονται κατά μόνας είτε δια μέσου συλλογικοτήτων… Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να σημειώσω, ότι δια μέσου της ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ της ΣΚΕΨΗΣ, και με την κατάλληλη προς τούτο χειριστική μεθοδολογία, δεν επιτυγχάνεται μόνο ο επιδιωκόμενος έλεγχος των ανθρώπων, αλλά ταυτόχρονα δημιουργείται σε αυτούς η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ότι είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ στις επιλογές τους, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι τα όρια, τα μέτρα της
‘’ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ’’ τους, είναι εξʹυπαρχής δοτά από κάποια ΕΞΟΥΣΙΑ, και συνεπώς ΑΚΙΝΔΥΝΑ για την εξουσία αυτή, η δε νομιζόμενη ‘’ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ‘’ παντελώς ψευδεπίγραφη…. Σε αυτό το σημείο, ας θυμηθούμε τον εμβληματικό ΙΑΚΩΒΟ ΚΑΜΠΑΝΕΛΗ, και το μνημειώδες του ‘’ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ ’’ όταν αναφέρεται στην στιχομυθία του βασιλιά ΌΘΩΝΑ και των αυλικών του, με αφορμή τις αιτιάσεις του λαού για παροχή Συντάγματος: « ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ενώ στην ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ, ΘΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ, ενώ εμείς θα ΞΕΡΟΥΜΕ ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ, αφού ΕΜΕΙΣ θα το ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΙΑΞΕΙ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΜΑΣ ΘΑ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…»
– Τα μεγαλύτερα δώρα της Φύσης προς τον άνθρωπο ή καλύτερα, τα δύο μεγαλύτερα ‘’ επιτεύγματα ‘’ της ανθρώπινης οντότητας, θεωρώ ότι είναι η ΣΚΕΨΗ και ο ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ…
Ο ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ, γιατί με αυτόν ως όχημα, έγινε δυνατή η ΜΕΤΑΦΟΡΑ από γενιά σε γενιά, όλων των προηγούμενων θεωριών, απόψεων, επιτευγμάτων κ.λ.π.
Αναφορικά τώρα, με το άλλο δώρο, το άλλο επίτευγμα, την ΣΚΕΨΗ… Αν θα έπρεπε να επιχειρήσω να δώσω έναν ειδικότερο ορισμό της, με κάθε επιφύλαξη, θα μπορούσα να αναφέρω ότι : « ΣΚΕΨΗ είναι η δια μέσου του ΝΟΥ, διανοητική ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ, απόψεων και γεγονότων, πάντοτε όμως ΚΡΙΤΙΚΑ ΕΙΔΟΜΕΝΩΝ, αλλά όμως και ΕΛΕΥΘΕΡΗ από κάθε μορφής ΕΞΑΡΤΗΣΗ, είτε θεωρητικής, είτε πραγματικής…».
Σε αυτό όμως το σημείο, εύλογα γεννάται το ερώτημα : Πόσο σύνηθες είναι, στην σύγχρονη Ελλάδα και στους σύγχρονους Νεοέλληνες, να συναντάμε σε ΑΦΘΟΝΙΑ και ΕΜΦΑΝΩΣ, την λειτουργία της ΣΚΕΨΗΣ και με την έννοια που παραπάνω ανέφερα ;;;
Νομίζω πως η απάντηση – και με βάση την εν γένει και μακρόχρονη κοινωνική μου εμπειρία.. – είναι ΕΞΟΧΩΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ και βεβαίως με ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΗΜΟ… Μοιραία δε, έρχεται στην μνήμη μου ο μεγάλος Έλληνας στοχαστής και φιλόσοφος ΚΩΣΤΑΣ ΑΞΕΛΟΣ, όταν σε μία μονογραφία του, είχε αναφέρει για το παραπάνω ζήτημα : « ΔΕΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΑΠΟΙΟ ΑΙΜΑΤΗΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ…».
– Η παραπάνω αναφερόμενη χειριστική μεθοδολογία, την οποία επιλέγει και χρησιμοποιεί η κάθε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ή ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, προκειμένου να επιτυγχάνει τον ΕΛΕΓΧΟ των ανθρώπων και κατʹεπέκταση της ίδιας της κοινωνίας, είναι αυτή που αργά, σταθερά αλλά και με βεβαιότητα, οδήγησε, και ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ να ΟΔΗΓΕΙ, στην έλλειψη ενδιαφέροντος για την διαδικασία της ΣΚΕΨΗΣ…
Η απουσία της διαδικασίας της ΣΚΕΨΗΣ, στα μέλη μιας κοινωνίας είναι αυτή που κάνει τους πολίτες ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ, και με απόλυτη βεβαιότητα, δημιουργεί και ανοίγει δρόμους, για να επισυμβούν πολλά ΔΕΙΝΑ στην κοινωνία αυτή, αφού η ΣΚΕΨΗ ( είτε απούσα είτε παρούσα ) όπως γίνεται αντιληπτό, έχει άμεση σχέση με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ… Όταν δε ομιλώ για ΠΟΛΙΤΙΚΗ, δεν αναφέρομαι σε διάφορες κομματικές διαδικασίες και πρακτικές, οι οποίες σε κάθε περίπτωση είναι σχεδόν πανομοιότυπες σε όλες τις συλλογικότητες, ανεξαρτήτως το πως αυτές αυτοκαθορίζονται… Ούτε φυσικά αναφέρομαι ως ΠΟΛΙΤΙΚΗ, στην ακατάπαυστη, φλύαρη και μίζερη πολιτικολογία, που γέμει μπουρδολογίας και κενότητας … ούτε φυσικά στον άξεστο, αγροίκο και χυδαίο πολιτικαντισμό, που καθημερινά μας καταδυναστεύει με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα… Εν προκειμένω, αναφέρομαι ως ΠΟΛΙΤΙΚΗ, σʹαυτήν η οποία νοείται ως ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ και των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, δηλαδή μια ΕΝΝΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ η οποία υπάρχει μόνο ως απότοκος της διαδικασίας της ΣΚΕΨΗΣ, όπως αυτήν την προσδιόρισα παραπάνω.. Εννοείται ότι στο σημείο αυτό, πρέπει να αναφέρω ότι η ΣΚΕΨΗ και η ΕΞΥΠΝΑΔΑ είναι δύο διαφορετικές ΕΝΝΟΙΕΣ… οι οποίες ουδέποτε ταυτίζονται…
Η απουσία της διαδικασίας της ΣΚΕΨΗΣ, είναι αυτή που σταδιακά μετατρέπει – και έχει μάλλον ήδη μετατρέψει… – τον άνθρωπο, τον πολίτη, από ‘’ ΖΩΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΖΩΟΝ ΛΟΓΟΝ ΕΧΟΝ ‘’ σύμφωνα με τον Αριστοτέλειο ορισμό, σε ‘’ ΑΛΟΓΟΝ ΖΩΟΝ ‘’, εθισμένο και υποταγμένο πλήρως στην έννοια της ΣΤΥΓΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, έτσι ώστε να νιώθει και να πιστεύει ότι μπορεί να επιβιώνει ΜΟΝΟ ως ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΖΩΟΝ, μέσα σε μια κοινωνία της υπερκατανάλωσης… Και εν τέλει, να καταλήγει ως λάθρα κινούμενος, μέσα σε μια κοινωνία ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΜΙΖΕΡΙΑΣ και ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, και φυσικά με απόλυτη ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΕΝΟΤΗΤΑ…
Η απουσία της διαδικασίας της ΣΚΕΨΗΣ, είναι εκείνη που οδηγεί τους πολίτες σε μια συνολική ‘’ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ‘’, και από τα πλέον στοιχειώδη δικαιώματά τους, και έτσι, συνειδητά ή ασυνείδητα, και εγκληματικά προς την ύπαρξή τους φερόμενοι, προσχωρούν στην λογική της ΑΝΑΘΕΣΗΣ προς τρίτους, εκχωρώντας σε αυτούς την ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ και την ΑΠΟΦΑΣΗ, όλων των ζητημάτων που τους αφορούν… Με αυτόν τον τρόπο ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ να ζουν ως ΠΡΟΒΑΤΑ σε ΚΟΠΑΔΙ, αγνοώντας όμως -για να θυμηθούμε εδώ τον ΚΟΡΝΗΛΙΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ – ότι σίγουρα και ΤΣΟΠΑΝΟΣ θα βρεθεί να διαφεντεύει την ΣΚΛΑΒΙΑ τους, αλλά εκεί κοντά σίγουρα θα παραμονεύει ΛΥΚΟΣ ή ΑΓΕΛΗ ΛΥΚΩΝ, έτοιμοι να κατασπαράξουν όλο το ΚΟΠΑΔΙ…
Η απουσία της διαδικασίας της ΣΚΕΨΗΣ, νομοτελειακά παραχωρεί τη θέση της στην ΑΓΝΟΙΑ, μία ΑΓΝΟΙΑ που βοά και κραυγάζει, και όταν αυτό συμβαίνει, τότε η ΛΟΓΙΚΗ, η ΣΥΝΕΣΗ…ΣΙΩΠΟΥΝ…
Κλείνοντας το παραπάνω κεφάλαιο πρέπει να παρατηρήσω ότι, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ, ούτε ΨΑΧΝΟΥΝ την αλήθεια των απόψεων και των γεγονότων και ούτε φυσικά ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ, και αυτό βέβαια είναι τραγικό…. Το πλέον όμως ΤΡΑΓΙΚΟ, είναι ότι ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ, ούτε να μάθουν, ούτε να ψάξουν, ούτε να σκέπτονται…
– Εννοείται βεβαίως, ότι με την ενεργοποίηση της ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ της ΣΚΕΨΗΣ, δηλαδή με την ΠΑΡΟΥΣΙΑ της, ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ όλα τα δυσμενή αποτελέσματα, που παραπάνω ανέφερα.
Αλλά και περαιτέρω.
Η ενεργοποίηση της ΣΚΕΨΗΣ, οδηγεί στην ελεύθερη και κατασταλαγμένη από σένα τον ΙΔΙΟ, πολιτική και κοινωνική ανάλυση, και συνεπώς, με αυτόν τον τρόπο, υπάρχουν σοβαρά εχέγγυα, ορθής θεώρησης της ανάλυσης αυτής…
Η ενεργοποίηση της ΣΚΕΨΗΣ, είναι η πλέον ασφαλής μεθοδολογία, για να σε οδηγήσει σε άλλους δρόμους…. δρόμους ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ, και οι οποίοι με βεβαιότητα θα σε φέρουν προς το επίπεδο, που κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να επιδιώκει δηλ. στην ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, και μέσω αυτής στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, μια ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με ΠΑΘΟΣ και ΗΔΟΝΗ ( πολύ εύστοχα αυτό το χαρακτηριστικό της αποδίδει ο φίλτατος συγγραφέας και διδάκτορας της Φιλοσοφίας, Γιώργος Οικονόμου ), μια ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ, και διʹαυτής εις την συλλογική και ατομική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ… Στο σημείο αυτό ας μην ξεχάσουμε το του ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ, ότι δηλ. ΣΥΛΛΟΓΑΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΟΠΟΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΑΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ..
Η ενεργοποίηση της ΣΚΕΨΗΣ, η ΣΚΕΨΗ αυτή καθʹεαυτή, είναι εκείνη η οποία, είτε με την δημιουργία ΟΡΘΩΝ αντιλήψεων, είτε με ΠΡΑΞΕΙΣ απότοκων αυτών, μπορεί να σου δώσει την δυνατότητα, να ρίχνεις ΣΠΟΡΟΥΣ για τωρινούς, αλλά κυρίως…, για μελλοντικούς ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΣ…
Η ΣΚΕΨΗ είναι εκείνη, που σε βοηθάει σε ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ καιρούς – για να θυμηθούμε τον κορυφαίο φιλόλογο, κα όχι μόνο… ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΩΝΙΤΗ – να κρατάς ΞΥΠΝΙΟ το ΜΥΑΛΟ σου, γιατί ΜΟΝΟ έτσι μπορείς να πολεμήσεις την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ, την ΦΑΥΛΟΤΗΤΑ, την ΒΑΝΑΥΣΟΤΗΤΑ και την ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ απέναντί μας, της κάθε ΕΞΟΥΣΙΑΣ…
– Έχοντας υπʹόψιν τα παραπάνω, και επειδή πιστεύω – έτσι τουλάχιστον νομίζω..- ότι είναι βάσιμα ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΑ, έχω την άποψη, ότι πρέπει να προσθέσω σε αυτά, και μία άλλη ΘΕΣΗ, κι αυτό γιατί, εκεί μας οδηγούν ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ, όλες οι προηγούμενες ΣΚΕΨΕΙΣ…
Η διαδικασία της ΣΚΕΨΗΣ, που μόνο αυτή μπορεί να οδηγήσει στην ΟΡΘΗ ΑΠΟΨΗ, στη ΣΩΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ, όπως βέβαια προανέφερα, είναι φυσικά η εκ ‘’ των ουκ άνευ προϋπόθεση’’ για το ζωντανό ΜΥΑΛΟ, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Γεννάται όμως αυτόματα ένα ερώτημα : Ναι μεν είναι αναγκαία η ενεργοποίηση της ΣΚΕΨΗΣ, και συνεπώς η δημιουργία ΑΠΟΨΗΣ, ΘΕΩΡΙΑΣ, είναι όμως αρκετό αυτό, επιλύει αυτή άμεσα και αυτόματα όλα τα προβλήματα, που ταλανίζουν τους πολίτες;; Αναμφίβολα, είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ και ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ το στάδιο της ΘΕΩΡΙΑΣ ( την οποία φυσικά γεννά η ΣΚΕΨΗ…) όμως σίγουρα αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ. Κιʹαυτό γιατί απαιτείται και το επόμενο βήμα, που είναι βέβαια η ΠΡΑΞΗ… Σε αυτό το σημείο, να θυμηθούμε τον ΝΙΚΟ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ, και την ‘’ΑΣΚΗΤΙΚΗ’’ του, που χαρακτηρίζει την γέννηση της ΘΕΩΡΙΑΣ ( ως απότοκο της ΣΚΕΨΗΣ..) ως προετοιμασία, για το επόμενο ΚΡΙΣΙΜΟ στάδιο αυτής, την ΙΕΡΗ ΜΟΡΦΗ της θα λέγαμε, και που φυσικά είναι η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ της, δηλ. η ΠΡΑΞΗ… Κιʹαυτό γιατί η ΠΡΑΞΗ είναι, εκείνη που παίρνει την μορφή μιας ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ, ενός ΑΓΩΝΑ, αγώνα πρώτιστα για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, για ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε αντίθεση με τον ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟ, την ΑΚΙΝΗΣΙΑ, την ΜΙΖΕΡΙΑ, το ΒΟΛΕΜΑ και εν τέλει την ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ…
Για το ΣΤΑΘΕΡΟ και ΑΚΡΙΒΟ ΒΑΔΙΣΜΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, πρέπει να κατανοήσουμε απόλυτα, ότι εν τέλει, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να βλέπουμε χωριστά, την ΣΚΕΨΗ ( θεωρία…) και χωριστά την ΠΡΑΞΗ, είναι, πρέπει να είναι, ωσάν μία οιονεί σιαμαία αντίληψη, δηλ. έννοιες, ΜΟΝΙΜΩΣ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΕΣ…
– Τα παραπάνω αναφερόμενα, κατά την γνώμη μου, είναι ικανά να καταδείξουν την ΑΤΟΜΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ανάγκη να είναι ΕΝΕΡΓΗΣ, κάθε στιγμή και κάθε λεπτό, η διαδικασία της ΣΚΕΨΗΣ…
Επιτέλους, πρέπει να αντιληφθούμε ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να παραμένουμε ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ, για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, να νιώσουμε την ΑΤΟΜΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ μας ευθύνη για όλα τα συμβαίνοντα, και η ΣΚΕΨΗ είναι αρωγός σε αυτό… Ας μη ξεχνάμε, και ας μας γίνει ΒΙΩΜΑ, ότι τόσον η ΑΓΝΟΙΑ, όσον και η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, εν τέλει είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ, για όλα τα δεινά που μας συμβαίνουν…
Ας μην περιμένουμε να έλθει για τον καθένα, εκείνη η χρονική στιγμή που μπορεί να διακυβεύονται τα ΠΑΝΤΑ, από την θέση που θα πάρει, από το μεγάλο ΟΧΙ ή το μεγάλο ΝΑΙ που θα πρέπει να ειπωθεί..
Το gran rifiuto ( μεγάλη άρνηση…) του Αλεξανδρινού ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΒΑΦΗ, για το μεγάλο ΝΑΙ και το μεγάλο ΟΧΙ, θα πρέπει να το διατυμπανίζουμε κάθε λεπτό, κάθε στιγμή στη ζωή μας…
Η ΣΚΕΨΗ και κατʹεπέκταση η υλοποίηση αυτής, δηλ. η ΠΡΑΞΗ, υπάρχουν ακριβώς για να ‘’ βάλουν πλάτη’’ για τις σωστές μας αποφάσεις, είτε αυτές αφορούν το ΟΧΙ, είτε αυτές αφορούν το ΝΑΙ…
– Οι καιροί ‘’ ου μενετοί ‘’, δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια πια αναμονής…, για την ενεργοποίηση της ΣΚΕΨΗΣ και την απότοκο αυτής ΠΡΑΞΗ… η ζοφερή κοινωνική και ατομική πραγματικότητα, φανερώνει, ότι δεν απαιτείται πλέον να αφουγκραστούμε καλύτερα και ευδιάκριτα την κατά τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΒΑΦΗ ‘’ βουή των πλησιαζόντων γεγονότων ‘’… Τα γεγονότα ήδη προ πολλού χρόνου είναι εδώ… τα ζούμε… και πρέπει επιτέλους να προσπαθήσουμε, με ΣΚΕΨΗ και ΠΡΑΞΗ να τα αλλάξουμε, να τα αποτινάξουμε αυτά καθʹεαυτά, και όχι μόνο την σκόνη τους …
– Όπως λοιπόν καταδεικνύεται, από ΟΛΑ τα ΠΑΡΑΠΑΝΩ, η ενεργοποίηση της διαδικασίας της ΣΚΕΨΗΣ, είναι ΚΑΘΗΚΟΝ και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ, απέναντι στην ανθρώπινη ΟΝΤΟΤΗΤΑ μας, δηλαδή στη ΦΥΣΗ μας, που τόσο απλόχερα μας έδωσε ΔΩΡΑ ΑΚΡΙΒΑ όπως προανέφερα….
ΚΑΘΗΚΟΝ προς την στοιχειώδη ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ μας… ιδιότητα, τόσο μα τόσο δυσεύρετη στην εποχή μας ….
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023 ΑΛΚΗΣ ΦΑΤΣΙΟΣ
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
