Ένας αητόςΈνας περήφανος αητός,
από πολύ ψηλό βουνό,
πέταξε κι ήρθε ως εδώ.
Βρήκε φιλόξενο ουρανό!
Έστησε όμορφη φωλιά
και βρήκε ταίρι κι αγκαλιά.
Φαμίλια έκανε καλή,
με δυο πολύ καλά “πουλιά”!
Και αγωνίστηκαν πολύ,
με σύνεση κι υπομονή,
να μεγαλώσουν τα πουλιά,
με χάδια, αγάπη και φιλιά!
Πέρασαν χρόνοι και καιροί,
με κόπο και δουλειά πολλή,
μεγάλωσε ο αητός
κι ήταν πολύ αγαπητός!
Μα του λυγίσαν τα φτερά,
χάνει το ταίρι ξαφνικά
και ο αδύναμος αητός
ένιωθε μόνος, δυστυχώς.
Δεν πέρασε πολύς καιρός
κι ο πληγωμένος αητός,
το ταίρι του πήγε να βρει,
να νιώθει αγάπη και στοργή!
Τώρα, μαζί πετούν ψηλά
απ’ των Τζουμέρκων τα βουνά,
εκεί που υπάρχει άσπρο φως
κι είναι η αγάπη συνοδός!!!
Βασίλη καλό ταξίδι!
21 – 10 – 2024
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα
