Ομιλητής στο τριήμερο συνέδριο με θέμα «ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ: 50 Χρόνια μετά» που διοργανώνουν Η Καθημερινή, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Οικονομικό Φόρουμ Δελφών και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics ήταν την Παρασκευή το απόγευμα ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Αλέκος Παπαδόπουλος.
Τα κυριότερα σημεία της ομιλίας του Θεσπρωτού πολιτικού
Από τους θεσμούς στους παραθεσμούς
Τι συνέβη σε κοινωνικό επίπεδο;
Από την κοινωνία της ανάγκης, της επιβίωσης, αλληλεγγύης εκπληκτικής και συνεκτικότητα, οι δραπέτες της φτώχειας ήρθαν στην Αθήνα. Αυτό είχε τεράστιες συνέπειες κοινωνικές για την περιφέρεια. Δεν ολοκληρώθηκαν οι κοινωνίες, είχαμε μία εξέλιξη σε μία μικροαστική μάζα.
Ισως να είμαστε από όλη την Ευρώπη, η χώρα που σε τέτοιο βαθμό οι τυπικοι θεσμοί γίναν παραθεσμοί και υποκατέστησαν τους πραγματικούς θεσμούς. Από το δικαστικό, στο παραδικαστικό. Από την οικονομία στην παραοικονομία. Από την παιδεία στην παραπαιδεία.
Συνέβησαν και επίφοβα γεγονότα
Ήταν πολύ γόνιμη περίοδος. Συνέβησαν πολύ μεγάλα γεγονότα. Και θετικά, και επίφοβα. Πολλά από αυτά δεν ήταν συμπτώσεις, ήταν συμπτώματα μιας παθογένειας που καλλιεργήθηκε μεν κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, αλλά που οι σπόροι και η άνθηση συνδέονταν με τη θεσμική κατάρρευση της χώρας και την αποθεσμοποίηση της χώρας.
Με δημαγωγία, λαϊκισμό και παροχές δεν υπάρχει συναίνεση
Συναίνεση. Ότι ο πολιτικός ανταγωνισμός γίνεται εντός του καθεστώτος και όχι για το καθεστώς.
Ουσιώδες περιεχόμενο μιας σύγχρονης δυτικής δημοκρατίας. Πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι οι εκλογές είναι πεδίο ευθύνης και όχι πεδίο εξουσίας.
Οταν όμως πυροδοτείται ένας ανταγωνισμός στη βάση της δημαγωγίας, του λαϊκισμού και των παροχών, από εκεί και πέρα δεν υπάρχει πνεύμα συναίνεσης.
Διαφορετικός βαθμός συνεκτικότητας στους πολιτικούς χώρους
Παραδοσιακά ο χώρος από το λαϊκό κόμμα, την ΕΡΕ, είχε μεγαλύτερη συνεκτικότητα.
Οι περιστάσεις κάθε εποχής, ενώ παράλληλα συνέτρεχε και ο βασιλικός θεσμός.
Δεν υπάρχει κέντρο πια. Είναι παλιά σχήματα. Η μεγαλοαστική τάξη δεν ορίζεται από την οικονομική κατάσταση μόνο, αλλά και από την κουλτούρα.
Στο ΠΑΣΟΚ, όταν εμφανίστηκε το εκσυγχρονιστικό κίνημα υπό τον Σημίτη, ήταν καθημερινή η εσωτερική σύγκρουση. Το ίδιο έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.