Του Δικηγόρου Θεσπρωτίας Δημήτριου Β. Χρήστου
«Εάν υπάρχει κάτι που γνωρίζεις, διάδωσέ το. Εάν υπάρχει κάτι που δεν γνωρίζεις, αναζήτησέ το».
ΝΤΕΝΙ ΝΤΙΝΤΕΡΟ, Γάλλος φιλόσοφος και εκπρόσωπος του Διαφωτισμού.
Με την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης το 1821 οι ηγεσίες των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης δυσφόρησαν και την καταδίκασαν, διότι γνώριζαν καλά, τόσο ο Αυστριακός Καγκελάριος Μέττερνιχ όσο και η «παρέα» του στην Ιερή Συμμαχία, ότι μία ενδεχόμενη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα ανέτρεπε τις ευρωπαϊκές ισορροπίες, κάτι που κανείς τους δεν ήθελε.
Όμως ένα μικρό νησάκι στον Δυτικό Ατλαντικό, η σημερινή Αϊτή (τότε ονομαζόταν Χαΐτιον και αποτελούσε γαλλική αποικία με δούλους), αναγνώρισε πρώτη από όλα τα κράτη τον δίκαιο πόλεμο και τον αγώνα για ανεξαρτησία των Ελλήνων και απάντησε θετικά στην έκκλησή μας για βοήθεια.
Με την κήρυξη λοιπόν της Ελληνικής Επανάστασης, παράλληλα, διάφοροι επιφανείς Έλληνες που ζούσαν στο Παρίσι, όπως ο λόγιος Αδαμάντιος Κοραής, κοινοποίησαν έκκληση στην τότε παγκόσμια κοινότητα, ζητώντας βοήθεια και συμπαράσταση. Αλλά η μοναδική απάντηση έφτασε μόνο από την Αϊτή. Η φτωχή αυτή χώρα ήταν η δεύτερη στο δυτικό ημισφαίριο (μετά την χώρα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής) που διακήρυξε την ανεξαρτησία της την 1η Ιανουαρίου 1804. Η Αϊτή έγινε έτσι η πρώτη ανεξάρτητη δημοκρατία Αφροαμερικανών και ήταν το πρώτο κράτος που γεννήθηκε έπειτα από επιτυχημένη επανάσταση των δούλων και έως το έτος 1820 δεν σταμάτησαν οι διαμάχες με τους αποικιοκράτες Γάλλους και Ισπανούς για την ανάληψη της εξουσίας.
Τελικά, ανέλαβε την εξουσία ο επαναστάτης μιγάς Μπουαγέ (με γαλλική καταγωγή από τον πατέρα του και αφρικανική από την μητέρα του), ο οποίος είχε σπουδάσει στην Γαλλία αποκτώντας ευρωπαϊκή κουλτούρα και επηρεαζόμενος από τις αρχές του Διαφωτισμού συνέβαλε τα μέγιστα στην ολοκληρωτική επιτυχία της επανάστασης στην χώρα του. Η Αϊτή μόλις είχε αρχίσει να ανακάμπτει από τις συνεχείς μάχες και παρέμενε πολύ φτωχή, όμως αυτό δεν σταμάτησε τον Πρόεδρο Μπουαγέ να εκφράσει ανοικτά την στήριξη της χώρας του στον δίκαιο αγώνα του ελληνικού λαού. Ο Αϊτινός Πρόεδρος ήταν ο μόνος που απάντησε θετικά στην επιστολή που είχε αποστείλει ο Κοραής και άλλοι επιφανείς Έλληνες στην παγκόσμια κοινότητα. Ο Μπουαγέ, λοιπόν, την 15η Ιανουαρίου 1822 με απαντητική επιστολή του έγραψε με θερμά λόγια για την επανάστασή μας, αναγνώρισε το δικαίωμα των Ελλήνων για αυτοδιάθεση και συντέλεσε στην πρώτη επίσημη αναγνώριση της Ελληνικής Επανάστασης και του Ελληνικού Κράτους.
Η Αϊτή μάλιστα έστειλε με πλοίο στους Έλληνες 45 τόνους καφέ προς πώληση, ώστε να αγοραστούν όπλα και πολεμοφόδια, διότι εκείνη την εποχή ο καφές πωλούνταν πανάκριβα και αποτελούσε το μόνο ακριβό προϊόν που παρήγαγε. Επίσης έστειλε και 100 Αϊτινούς εθελοντές να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελλήνων. Δυστυχώς όμως οι 100 αυτοί γενναίοι εθελοντές δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα. Πέθαναν από τις κακουχίες στην διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού από την άκρη του Ατλαντικού στην Μεσόγειο θάλασσα (κατά την πιθανότερη εκδοχή πέθαναν από σκορβούτο, μία ασθένεια που προκαλείται από έλλειψη της βιταμίνης C στον ανθρώπινο οργανισμό, η οποία παλαιότερα ήταν η πάθηση των ναυτικών, των στρατιωτικών και των εξερευνητών που τρέφονταν με κονσερβοποιημένα τρόφιμα φτωχά σε βιταμίνη C). Η θυσία τους όμως δεν ξεχνιέται και θεωρείται από τις πιο ηρωικές πράξεις που σημειώθηκαν από μη Έλληνες κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης.
Έχουμε χρέος συνεπώς, ως Έλληνες, σε κάθε εορταστική εκδήλωση για την Επανάσταση του 1821 να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία και να τιμούμε αυτή την μικρή χώρα του δυτικού Ατλαντικού, την Αϊτή, για την προσφορά της στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας μας και που πρώτη αυτή διεθνώς ως κράτος αναγνώρισε την Ελλάδα ως κρατική οντότητα. Η δε Πολιτεία οφείλει στην στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου που πραγματοποιείται στην Αθήνα κάθε έτος, να καλεί τιμητικά στους επισήμους πρωτίστως και τον Πρέσβη της Αϊτής στην Ρώμη της Ιταλίας που εκπροσωπεί την χώρα του με παράλληλη διαπίστευση και στην Ελλάδα.
Για να βρισκόμαστε στην σωστή πλευρά της Ιστορίας…
