Την δυνατότητα να μπορούν οι ιδιοκτήτες να αξιοποιήσουν το ακίνητό τους πριν από την ολοκλήρωση ελέγχου όλων των αντιρρήσεων της περιοχής όπου βρίσκεται θα δώσει το υπουργείο Περιβάλλοντος στο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να κατατεθεί τον Μάρτιο.
Παράλληλα, θα περιλαμβάνει την αύξηση των Επιτροπών προκειμένου να «ξεμπλοκάρει» η διαδικασία που έχει περισσότερες από 170.000 στα συρτάρια, ενώ θα δίνεται λύση και στις… παράλογες αξιώσεις του Δημοσίου, που σε πολλές των περιπτώσεων διεκδικεί γη – άσχετα αν το ίδιο την είχε παραχωρήσει στους πολίτες δεκαετίες πριν.
Αυτά τόνισε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης από το βήμα της Βουλής, απαντώντας σε σχετική ερώτηση.
Όπως σημείωσε ο κ. Χατζηδάκης, «η πρώτη παρέμβαση έχει να κάνει με την αύξηση των Επιτροπών Αντιρρήσεων, αλλά και τον καθορισμό της αμοιβής τους, καθώς αυτή θα συνδέεται με τον αριθμό αντιρρήσεων που θα εξετάζουν. Στόχος αυτής της παρέμβασης είναι να προχωρήσει πρακτικά πολύ γρήγορα όλη η διαδικασία εξέτασης των αντιρρήσεων, να έχουν κίνητρο επιτάχυνσης οι Επιτροπές. Έως σήμερα, για το ήμισυ της Επικράτειας, έχουν υποβληθεί περί τις 170.000 αντιρρήσεις, εκ των οποίων τα 2 τελευταία έτη έχουν εξετασθεί μόλις οι 10.000. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για να εξετασθούν οι υπόλοιπες θα χρειασθούν 27 επιπλέον έτη!».
Η τρίτη παρέμβαση, όπως εξήγησε ο υπουργός, αφορά στην έκδοση Υπουργικής Απόφασης, η οποία θα προβλέπει το εύρος του πεδίου των δασικών χαρτών, βάζοντας έτσι τάξη στο ζήτημα των διεκδικήσεων του Δημοσίου. «
Υπενθυμίζεται πως η Ολομέλεια είχε κρίνει πως ο νόμος Τσιρώνη, δηλαδή οι οικιστικές πυκνώσεις, είναι αντισυνταγματικός. Η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος είχε εξαιρέσει προσωρινά από την ανάρτηση των δασικών χαρτών τις οικιστικές πυκνώσεις (σύνολο κτιρίων εντός δασών που υπολογίζονται γύρω στις 700.000) και είχαν υποδείξει σχεδόν στο σύνολο τους οι δήμοι (εκτός από 24 ΟΤΑ), για να συμπεριληφθούν σε δεύτερο χρόνο στην ανάρτηση. Στο ενδιάμεσο διάστημα το ΥΠΕΝ ετοίμασε και παρουσίασε τον νέο νόμο για τα δασικά αυθαίρετα, με τον οποίο προβλεπόταν μεταξύ άλλων η διατήρηση κτισμάτων έως και 25 χρόνια.
Σημειώνεται ότι ως οικιστική πύκνωση είχε οριστεί η ομάδα 50 κτιρίων σε έκταση έως 25 στρέμματα, 100 κτιρίων για 100 στρέμματα και 200 κτιρίων για 400 στρέμματα.