Νιώθω συγκλονισμένος από τον άδικο θάνατο του φίλου Θεόδωρου Νιτσιάκου!

Ενός ανθρώπου που σε όλη τη διαδρομή της ζωής του, ξεχώριζε για το ήθος, τις αξίες, την εντιμότητα, την εργατικότητα και την προσφορά του στον τόπο! Οι συζητήσεις που κάναμε, επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο σκέψης μου, ειδικά σε θέματα που αφορούσαν στην ανάπτυξη και στήριξη του πρωτογενούς τομέα, στον οποίο δραστηριοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία όλα αυτά τα χρόνια! Άνθρωπος δοτικός, υποστηρικτικός, δεν αρνήθηκε ποτέ σε κανέναν τη βοήθειά του, ενώ πάντα ξεχωριστή θέση στις κουβέντες μας και στην καρδιά του είχε το χωριό του, η Αετομηλίτσα, εκεί όπου γεννήθηκε και περνούσε τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του. Ο Θεόδωρος Νιτσιάκος πίστευε πως ο τόπος μας, η Ήπειρος, έχει μέλλον και πολλές φορές συζητούσαμε για μια αναπτυξιακή πορεία που θα βασίζεται στον πρωτογενή τομέα!

Φίλε Θόδωρε, το κενό που αφήνεις πίσω σου είναι δυσαναπλήρωτο, για τον τόπο, την οικογένεια κι όλους όσους σε γνωρίζαμε! Αιώνια σου μνήμη και θερμά συλλυπητήρια στην σύζυγο και τα παιδιά σου!