Στις ακτές του Ιονίου, σε έναν κόλπο που μοιάζει να αγκαλιάζει τη θάλασσα, βρίσκεται μια πόλη γεμάτη ιστορία, αλλαγές και μεταμορφώσεις. Η σημερινή Ηγουμενίτσα, ένας από τους σημαντικότερους λιμένες της Ελλάδας, δεν είχε πάντα το όνομά της. Παλαιότερα ήταν γνωστή ως Ρεσάτ-γιέ (Reşadiye), όνομα που της δόθηκε κατά την Οθωμανική περίοδο προς τιμήν του Σουλτάνου Μεχμέτ Ε’ Ρεσάτ.

Η αλλαγή της ονομασίας της πόλης αντικατοπτρίζει το ταραχώδες παρελθόν της περιοχής. Ηγουμενίτσα, ένας τόπος που γνώρισε διαδοχικές κατακτήσεις και πολιτιστικές επιρροές, πέρασε από τη βυζαντινή διοίκηση, στην οθωμανική κυριαρχία και τελικά στην ελληνική ενσωμάτωση.

Κατά την Οθωμανική περίοδο, η πόλη ήταν ένα μικρό ψαροχώρι, αλλά η στρατηγική της θέση την καθιστούσε κομβικό σημείο εμπορίου και ελέγχου της θαλάσσιας διέλευσης στο Ιόνιο. Το 1909, οι Οθωμανοί άλλαξαν την ονομασία της σε Reşadiye, τιμώντας τον τότε Σουλτάνο. Το νέο όνομα παρέμεινε μέχρι την απελευθέρωση της πόλης το 1913, όταν οι ελληνικές δυνάμεις ανέκτησαν την Ήπειρο κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους.

Με την ενσωμάτωση στο ελληνικό κράτος, η πόλη απέκτησε σταδιακά το όνομα Ηγουμενίτσα, πιθανότατα από τη λέξη «ηγούμενος», καθώς η περιοχή είχε παλιότερα έντονη μοναστηριακή παρουσία. Παρόλο που κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπέστη σοβαρές καταστροφές, μεταπολεμικά αναγεννήθηκε και εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Ελλάδας.

Σήμερα, η Ηγουμενίτσα είναι η πύλη της Ελλάδας προς την Ιταλία και την Ευρώπη, με ένα από τα πιο σύγχρονα λιμάνια της χώρας. Παρότι το όνομα Ρεσάτ-γιέ έχει ξεχαστεί, αποτελεί μια υπενθύμιση των αλλεπάλληλων ιστορικών αλλαγών που διαμόρφωσαν τον τόπο.