Ας μπορούσαμε να κατανοήσουμε
τη δύναμη της συγχώρεσης!
Αν μπορούσαμε να σταθούμε
απέναντι στον εαυτό μας
και να διαβάσουμε την ψυχή μας,
ίσως διαπιστώσουμε, πως οι πληγές
που μας άφησαν οι συμπεριφορές
κάποιων ανθρώπων, είναι ανίατες.
Ναι, πληγωθήκαμε.
Ναι, θυμώσαμε.
Ναι, οργιστήκαμε.
Το αποτέλεσμα ποιό είναι;
Να κουβαλάμε μόνιμα ένα μεγάλο
βάρος μέσα μας και να επιτρέπουμε
να γεννιέται μίσος, που μας δηλητηριάζει.
Μίσος που μας κυριεύει,
που θολώνει το μυαλό και την κρίση μας.
Χάνουμε τη γαλήνη και τον ύπνο μας.
Χάνουμε την ισορροπία μας και
ανακυκλώνουμε μόνοι μας την ένταση.
Τότε τί κάνουμε;
Ή γινόμαστε ίδιοι και χειρότεροι,
από εκείνους που μας πλήγωσαν,
ή αποφασίζουμε να δώσουμε άφεση αμαρτιών,
ώστε να λυτρωθούμε εμείς οι ίδιοι,
από την τοξικότητα του μίσους.
Μόνο έτσι θα γειάνουν οι πληγές μας.
Βέβαια, χρειάζεται μεγάλη δύναμη γι’ αυτό.
Αλλά αυτή είναι η “τέχνη” της ζωής!
Η “τέχνη” του ¨ευ ζην”!!

27 -10 -2022
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα